Από την πληγή
του κορμιού
έσταξε
η ουσία
κι είδες
διαφορετικά
τον Χρόνο
αφού
θυμήθηκες
τα δάκρυα
της μαστίχας
έτσι
ήπιες
κάθε
στάλα
ουρανού
που ήθελε
τη γη.