Σ’ ένα σπίτι μια ομάδα αντιστασιακών ακούει παράνομα το ραδιόφωνο για να εντοπίσει συνθήματα δράσεων που γίνονται ενάντια στο ναζιστικό καθεστώς. Βρίσκονται σ’ ένα σαλόνι που φωτίζεται μόνο από κεριά. Στην αρχή της σκηνής βλέπουμε δίπλα σ’ ένα τραπέζι, όπου βρίσκεται μια γραφομηχανή κι ένα ραδιόφωνο, δύο γυναίκες, η μία κρατά μια λευκή ομπρέλα γάμου και η άλλη είναι τυλιγμένη στα μαύρα. Ένας άντρας έρχεται να της σερβίρει τσάι. Μετά ένας ένας έρχονται τα μέλη της ομάδας ν’ ακούσουν την εκπομπή. Στο ραδιόφωνο ακούγεται κλασική μουσική. Άλλοι κάθονται κάτω στο χαλί με τα μαξιλάρια, άλλοι γύρω από το τραπέζι. Η ομπρέλα κινείται ρυθμικά σαν εκκρεμές του Χρόνου. Τελικά έρχεται ο τελευταίος στη γραφομηχανή, δεν έχει καρέκλα. Με την αρχή της εκφώνησης των συνθημάτων, δακτυλογραφεί τους κώδικες. Κανένας δεν μιλά. Ακούγονται μόνο τα γράμματα που χτυπά. Ξαφνικά ο άντρας που στέκεται κοντά στο ραδιόφωνο τον σταματά. Η γραφομηχανή σωπαίνει. Δεν έχουν πει τίποτα, αλλά ακούστηκε το σύνθημα που όλοι περίμεναν: τα γενέθλια του Βασίλη. Τα άλλα μέλη της ομάδας είχαν ανατινάξει μια γέφυρα. Το σχέδιο είχε πετύχει. Δεν μπορούσαν, όμως, να βγάλουν ούτε μια κραυγή χαράς. Έτσι, ένας άντρας σηκώθηκε μ’ ένα κερί στο χέρι κι ήρθε κοντά στο ραδιόφωνο. Το φως έλαμψε πάνω στο εργαλείο της αντίστασης. Ήταν λοιπόν αλήθεια. Τα είχαν καταφέρει. Ο αγώνας τους δεν ήταν άσκοπος. Χωρίς καλά καλά να συνειδητοποιήσουν, άρχισαν όλοι να σιγοτραγουδούν για τα γενέθλια του Βασίλη. Η ατμόσφαιρα γέμισε συγκίνηση. Τα βλέμματα τους ήταν συγκρατημένα, αλλά γιόρταζαν σαν να ήταν πραγματικά τα γενέθλιά του. Η κοπέλα είχε σταματήσει την ταλάντωση της ομπρέλας. Έτσι ακούστηκαν τα πρώτα λόγια. Όλοι μιλούσαν συνθηματικά και μόνο για την υποτιθέμενη γιορτή. Μάλιστα στο τέλος, ο Βασίλης έσβησε και το κερί που κρατούσε. Έλειπε μόνο το γλυκό, αλλά οι σκέψεις τους είχαν ήδη αλλάξει. Το ναζιστικό καθεστώς δεν ήταν πια αήττητο. Η αντίσταση ήταν εφικτή. Και είχε νόημα. Η οργάνωση είχε κάνει ένα βήμα μπρος. Το πρώτο βήμα είχε γίνει. Και κανείς δεν θα το άλλαζε. Η πρώτη διακλάδωση είχε αλλάξει τα πράγματα. Κι αυτό το γεγονός θα υπήρχε στην ιστορία τους, στην ιστορία της ανθρώπινης αντίστασης.
-Καλή συνέχεια, Βασίλη.
-Χιλιόχρονος.
-Να σε χαιρόμαστε.
-Ευχαριστώ για όλα…
Μια άλλη φωνή ακούστηκε.
-Είστε τρελοί;
Τότε έσβησαν όλα τα φώτα. Η κατοχή είχε τελειώσει.