Η έφιππος
δεν φοβόταν
ούτε τα ύψη
ούτε το βάθος
και μέσα
στη νύχτα
κάλυπτε
το κενό
μιας ύπαρξης
με την εμβέλεια
της ζωής
για να προλάβει
τον χαμένο
Χρόνο
με τις υπερβάσεις
που έχει
μάθει
στα όρια
της γνώσης
εκεί όπου
πίστευε
ότι δεν υπάρχει
φως.