Η σκακιέρα SER, που επινοήθηκε μέσω των νοητικών σχημάτων των μαθηματικών για τη μορφοκλασματική ανάλυση του Sierpinski και της φυσικής για τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Einstein και Rosen, αφού λειτουργεί αυτοαναφορικά ως γέφυρα, έχει και μια χρονοστρατηγική πλευρά. Ως γενίκευση της βυζαντινής σκακιέρας, που μπορεί να ερμηνευτεί ως η δομή της Κωνσταντινούπολης, ερμηνεύεται ως κωδικοποίηση της Μεσογείου. Με τα λευκά της Ευρώπης και τα μαύρα της Αφρικής, αλλά και τα γαλάζια τετράγωνα της θάλασσας δίνει έμφαση, με τα δύο μέτωπα της, στις ζώνες επαφής της Ευρώπης με την Αφρική, αλλά και της Ευρώπης με την Ασία. Είναι, λοιπόν, βασισμένη στο Γιβραλτάρ και στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι επιτρέπει να αναλύσουμε την έννοια του Corso, που άλλαξε τα δεδομένα της θαλασσοκρατίας μεταξύ των δυνάμεων της Ευρώπης και της Ασίας. Δείχνει, επίσης, την έννοια της Reconquista, αλλά και των Σταυροφοριών λόγω της σημασίας των Αγίων Τόπων. Έτσι η σκακιέρα SER επιτρέπει την ανάδειξη νοητικών σχημάτων της έξυπνης ιστορίας και λειτουργεί ως εργαλείο. Μέσω της έννοιας της υπερκίνησης κωδικοποιεί και την υπέρβαση, που είναι ικανή να αποφύγει το πρόβλημα της κεντρικής οπής που δημιουργεί εσωτερικές γωνίες που δεν υπάρχουν σε κλασική σκακιέρα.