Η πολυκυκλική μνήμη μέλλοντος δεν είναι απλώς προμηθειακή όπως είναι η μνήμη μέλλοντος που ενσωματώνει την ακολουθία του Αχιλλέα, του Οδυσσέα και του Προμηθέα αφού καταλήγει σε αυτόν μέσω αυτού του τριπτύχου. Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε την αλλαγή φάσης μεταξύ του Αχιλλέα και του Οδυσσέα και την αλλαγή κύκλου μεταξύ του Οδυσσέα και του Προμηθέα. Έχουμε λοιπόν την αρχική πράξη της πολυκυκλικότητας η οποία καταλήγει στην απελευθέρωση του Προμηθέα. Η πολυκυκλικότητα η γνήσια αρχίζει αμέσως μετά, πράγμα το οποίο αλλάζει τα δεδομένα. Μια νέα ερμηνεία είναι η σταύρωση για τον Αχιλλέα, η ανάσταση για τον Οδυσσέα και η ανάληψη για τον Προμηθέα. Έτσι το πολυκυκλικό στοιχείο αρχίζει με την ανάληψη που γίνεται μετά την ολοκλήρωση του έργου. Στο επόμενο στάδιο μόνο μπορούμε να μιλήσουμε για την επαναφορά, την επιστροφή και την δεύτερη παρουσία. Βέβαια αυτό το πλαίσιο σχετίζεται με το ελληνικό στοιχείο και με το χριστιανικό. Όμως η πολυκυκλική μνήμη μέλλοντος υπάρχει και σε άλλες θρησκείες όπου το κάρμα είναι μια θεμελιακή έννοια. Έτσι δεν περιορίζεται σε δύο αντιλήψεις μόνο αλλά λειτουργεί ως θεμελιακό νοητικό σχήμα για την Ανθρωπότητα. Η πολυκυκλική μνήμη μέλλοντος βασίζεται στην αλλαγή, στην υπέρβαση, στην θυσία, στην αμισεία και λειτουργεί μέσω του Χρόνου για την Ανθρωπότητα όσο αυτή το έχει ανάγκη και αυτός το επιτρέπει. Αρχίζει λοιπόν με ένα νοητικό σοκ: την αφύπνιση.