Το σύστημα είχε δημιουργήσει την υπηρεσία για να ελέγχει τους αθώους.
Ήθελε να καρφώσει τον καθένα
όχι μόνο μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά.
Το σύστημα χρησιμοποιούσε το ψέμα ως εργαλείο.
Δεν είχε καμιά ενοχή, καμιά τύψη.
Ακολουθούσε ένα ριζοσπαστικό κατηχητικό
που δεν ήθελε καμιά φιλία ούτε ανθρωπιά.
Όλα ήταν επιτρεπτά για να έχει πελατειακές σχέσεις.
Μπορούσε να διατάξει τους πάντες,
να τους χειραγωγήσει,
να τους εκθέσει,
να τους κλέψει
κι αν υπήρχε ανάγκη
να τους χάσει
μετά την απόλυτη εκμετάλλευσή τους
με εκβιαστικό τρόπο.
Τα κτήνη της υπηρεσίας καταπίεζαν κάθε άνθρωπο
που προσπαθούσε να βοηθήσει αθώους.
Έπαιζαν στο θέατρο της ζωής.
Κι αν ήταν κακοί ηθοποιοί ακολουθούσαν πάντα το ίδιο σενάριο
το μόνο που είχε σημασία ήταν η υπηρεσία.
Κι αν έπρεπε να πεθάνει όλη η Ανθρωπότητα
αδιαφορούσαν.
Όλη η ύπαρξή τους ήταν μόνο και μόνο το σύστημα.
Όλες οι κινήσεις τους ήταν για την υπηρεσία.
Όλα τα λόγια τους ήταν η προπαγάνδα.
Ήταν σαν δαιμονισμένοι
λόγω μιας θρησκείας που δεν πίστευε σε τίποτα.
Γνώρισαν μόνο μια επιστήμη, αυτή της καταστροφής.
Και δεν είχαν κανένα έλεος.
Αυτοί ήταν οι εχθροί της Ανθρωπότητας.