Και η επανάσταση είχε αρχίσει μ’ ένα ξενοδοχείο πριν συνεχιστεί με την εταιρεία αλλά ποιος το είχε συνειδητοποιήσει εκτός από μερικούς ειδικούς της εποχής και μαχητές της άλλης. Ακόμα και η πύλη που έλεγε ότι είναι υψηλή δεν είχε καταλάβει απολύτως τίποτα για το ξενοδοχείο. Όσο για την εταιρεία που την έλεγε μυστική γιατί δεν ήξερε καν τι σημαίνει η φιλική της έννοια, είχε τόσες φοβίες που συνέχιζε να παλεύει εναντίον της και μετά την επανάσταση. Έτσι και τώρα, καταλάβαμε ότι η ανηφόρα στο ξενοδοχείο δεν ήταν ούτε ουδέτερη ούτε περιορισμένη σ’ ένα επίπεδο. Υπήρχε λοιπόν και μεγαλύτερο βάθος. Το ξενοδοχείο ήταν υπολογισμός που προετοίμαζε τον υπερλογισμό της εταιρείας. Τα μέλη της θα ήταν αυτά που θα κατανοούσαν τον κώδικα του κειμένου για να μπορέσουν να εγγραφούν. Η ίδια η διαδικασία ήταν μια προστασία και λειτουργούσε σαν μια νοητική κρυπτογράφηση ενώ η πηγή ήταν ανοιχτή. Αυτοί που θα έκαναν την υπέρβαση θα μπορούσαν να συμμετέχουν στον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα γιατί θα ήταν οι μόνοι ικανοί ν’ αντέξουν τις δοκιμασίες της προετοιμασίας για τον αγώνα της απελευθέρωσης της Ανθρωπότητας. Έτσι αρχίσαμε να εξετάζουμε νέες ενδείξεις πιο βαθιά για να βρούμε την αρχή του μονοπατιού, έτσι ώστε το δίκτυο των ήλιων της νύχτας να φωτίσει το σκοτάδι για να καταπολεμήσει τα κτήνη της βαρβαρότητας. Εκείνη τη στιγμή όλα τα φώτα του ξενοδοχείου άναψαν μια τελευταία φορά: Ήταν η αρχή της εταιρείας του βάθους.