30268 - Το τελευταίο μήνυμα
Ν. Λυγερός
Όταν βλέπεις στοιχεία της ίδιας οντότητας
δεν υποψιάζεσαι ότι αποτελούν δομή;
Πρέπει κάποιος να σου το εξηγήσει για να καταλάβεις.
Η ουσία δεν φαίνεται όταν είναι μόνη της;
Χρειάζονται και δευτερεύοντα;
Όταν το σήμα είναι καθαρό θέλεις και αρμονικές;
Δεν λέει το ίδιο ο πίνακας με το κάρβουνο.
Κάθεται σιωπηλός δίπλα από το τζάκι.
Θυμάται τον ήλιο κάτω από το χιόνι.
Κι αν ο ουρανός είναι σκοτεινός είναι μόνο επειδή
πέρασε πάνω το χάδι του ζωγράφου για να γίνει
πιο απαλός λόγω ανθρωπιάς.
Δεν ήξερε ότι θα βρισκόταν εδώ
μακριά από την πατρίδα του.
Η μόνη του παρηγοριά ήταν ο Εσταυρωμένος
που στεκόταν πιο πάνω του τόσο κοντά όσο ποτέ.
Το τζάκι είχε κάψει όλα τα ξύλα.
Κι είχε μείνει μόνο η ζεστασιά στην εικόνα.
Ήταν σαν να περίμενε κάτι που δεν θα έρθει.
Και τελικά είχε δίκιο.
Έμεινε μόνος του όπως και στη ζωή
αλλά συνέχιζε ν’ αγαπά την Ανθρωπότητα.