Αν κάποιοι αναρωτιούνται ακόμα αν η έκφραση: το γελοίο δεν σκοτώνει, ισχύει ακόμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τις ασυνεπείς και ασυνάρτητες δηλώσεις του είναι ακόμα εδώ για να μας αποδείξει τo διαχρονικό του κύρος. Πράγματι είναι ενδιαφέρον σε μία χώρα επίσημα κοσμική, ακόμα κι αν έχει ένα χριστιανικό υπόβαθρο, να αναφέρεις ότι το εθνικό σου σύμβολο που προέχεται από την Επανάσταση, θα μπορούσε να βάλει μαντήλα, χωρίς να κάνουμε λογοπαίγνιο. Κι αυτό ειδικά σε μία στιγμή όπου είμαστε στο επίκεντρο της προεδρικής εκστρατείας, εφόσον a priori όλοι οι υποψήφιοι προσέχουν να μην διαπράξουν πολιτικό σφάλμα. Επίσης ακόμα και μέσα στο ίδιο υποκριτικό πλαίσιο, του πολιτικά ορθού, καθένας από τους υποψηφίους αποφεύγει να πέσει στην παγίδα της επικοινωνίας. Αλλά θα ξεχνούσαμε την προεδρική χάρη, η οποία επιτρέπει να παρακάμψουμε αυτό τον περιορισμό για να αναδειχθεί με τον τρόπο του Λουδιβίκου XIV όταν κατείχε το θρόνο για το οποίο η περισσότεροι από εμάς πιστεύουν λανθασμένα ότι μόνος ο βασιλιάς πηγαίνει εκεί μόνος. Ετσι η εξοχότητά του, ονομάσαμε τον περήφανο βασιλιά, ανακοινώνει με την πιο μεγάλη γελοιότητα, ότι δεν βλέπει κανένα πρόβλημα για να βάλει μαντήλα στο πρόσωπο. Αν μόνο μπορούσε να το κάνει για τον ίδιο για να αποφύγουμε να έχουμε να ασχοληθούμε ακόμα μία φορά μαζί του ! Γιατί ακόμα κι αν το γελοίο δεν σκοτώνει, είναι απαράδεκτο να επιμένει γιατί μιλάμε σε κάθε περίπτωση για τον αρχηγό του κράτους. Αυτή τη φορά, βλέπουμε καθαρά το επίπεδό του και αυτό αρκεί για να του ζητήσουμε να κάνει την υπόκλισή του και να φύγει. Με άλλα λόγια, μετά από μία τέτοια απόδειξη της ευφυίας της εξουσίας, είναι καλό για αυτό να κάνει έναν σταυρό στην εκστρατεία του και υποσχόμαστε να μην τραβήξουμε την μαντήλα.