Δεν μας φτάνει που η εξωτερική πολιτική του τουρκικού καθεστώτος είναι εντελώς παράλογη, έχουμε και τους ραγιάδες μας που την βρίσκουν φυσιολογική για τα δεδομένα τους, επειδή ο κόσμος τους παρέμεινε στο χώρο της νοητικής σκλαβοσύνης. Δεν είναι δυνατόν, την ώρα που μιλάμε για πανορθόδοξη σύνοδο στην Κρήτη, να θεωρούν οι ραγιάδες ότι είναι φυσιολογική η ανάγνωση του κορανίου μέσα στην Αγία Σοφία. Όλοι ξέρουμε ότι πρόκειται για ένα χριστιανικό σύμβολο παγκόσμιας εμβέλειας, που αυτήν την περίοδο λειτουργεί ως μουσείο. Όταν μιλάμε για θρησκευτικό σεβασμό, δεν μπορεί να αποδεχόμαστε αυτήν την κίνηση του τουρκικού καθεστώτος. Ακόμα και το γεγονός ότι συνδυάζεται με την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων και λοιπών Χριστιανικών λαών από το γερμανικό κοινοβούλιο, είναι και αυτό απαράδεκτο. Η συμπεριφορά της Τουρκίας όταν δέχεται ήττες στην πολιτική της είναι χαρακτηριστική και ενδεικτική. Δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά κανόνα. Διότι κάθε φορά που μπορεί, θα παρουσιαστεί τουλάχιστον για την εσωτερική της κατανάλωση με τους ψηφοφόρους τους ως ο κυρίαρχος παίχτης του παιχνιδιού. Μόνο που οι κινήσεις της δεν παράγουν πράξεις. Ενώ η αναγνώριση της γενοκτονίας είναι μια ιστορική πράξη, όχι μόνο για τον γερμανικό λαό, αλλά για την ίδια την Ανθρωπότητα. Ενώ η ανάγνωση που γίνεται δεν αλλάζει τίποτα για τον ναό μας. Απλώς πρέπει κι εμείς να βάλουμε στη θέση τους και να μην αφήσουμε κάθε ανεγκέφαλο σε μια θεσμική θέση να λέει ό,τι θέλει, διότι η φωνή του δεν είναι ατομική και υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει την ίδια την Ελλάδα. Και ειδικά όταν υπάρχει επίσης θέση γι’ αυτό το θέμα.