Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Zohr αλλάζει τη μεσογειακή σκακιέρα λόγω του μεγέθους του, αφού πρόκειται για υπεργιγαντιαίο. Δεν αναβαθμίζει μόνο την Αίγυπτο, αλλά της προσφέρει και αυτάρκεια. Έτσι η σημασία αυτού του γεωπολιτικού παίκτη αποκτά νέες διαστάσεις και ισχυροποιεί την τριμερή στην οποία συμμετέχουμε με την Κύπρο, η οποία έχει αποκτήσει αξία μετά την πιστοποίηση της εμπορευσιμότητας του κοιτάσματος Αφροδίτη. Έχουμε λοιπόν δύο χώρες που μας στηρίζουν έμπρακτα με την πολιτική τους βούληση, αλλά και με τα στρατηγικά αποθέματα, αφού έχουν τον ίδιο στόχο. Το ίδιο ισχύει και για την άλλη τριμερή με το Ισραήλ που διαθέτει δύο σημαντικά κοιτάσματα τον Leviathan και το Tamar. Επίσης με αυτή τη χώρα υπάρχει πλαίσιο συνεργασίας για δύο σημαντικότατα προγράμματα που θεωρούνται κοινού ενδιαφέροντος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα τα χρηματοδοτήσει σε μεγάλο βαθμό: Το Interconnector EuroAsia και τον East Med αγωγό που έρχονται και τα δύο να ενισχύσουν την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω δυνατότητας απεξάρτησης. Όλα αυτά τα στοιχεία έρχονται να δέσουν και με τα 20 θαλάσσια οικόπεδα που διαθέτουμε και βρίσκονται ουσιαστικά και στο πέρασμα των μελλοντικών αγωγών. Η αξία τους είναι της τάξης των 1,7 Τρισεκατομμυρίων Ευρώ. Στο Ιόνιο, τα κοιτάσματα Πύρρος και Αχιλλέας, Νότια της Κρήτης το κοίτασμα Μίνωας παραδείγματος χάρη είναι πρακτικοί στόχοι που αποτελούν την αιχμή του δόρατος για τη συνέχεια. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει άμεσα και αμέσως να προχωρήσουμε την τριμερή για την οριοθέτηση των ΑΟΖ μας στην περιοχή, στη διαδικασία του διαγωνισμού για το δεύτερο θαλάσσιο οικόπεδο, στην πυκνότερη σεισμική έρευνα στο θαλάσσιο οικόπεδο 14, στην επέκταση στη Λεκάνη Ηροδότου, στην τροποποίηση του Νόμου περί Υδρογονανθράκων για να ενσωματωθούν τα νέα δεδομένα. Στη συνέχεια είναι απαραίτητο να εξεταστούν και οι δυνατότητες των αποθεμάτων σε υδρίτες μεθανίου, αφού έχουμε τα μεγαλύτερα αποθέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μεσόγειο.