Ακούς τη φαλακρή
και περιμένεις
μετά το μάθημα
να τραγουδήσεις
κι αν δεν καταλαβαίνεις
όλες τις λέξεις
βλέπεις το έργο
και το άτοπο
σε απελευθερώνει
διότι ξέρεις
ότι βρίσκεσαι
σε θεατρική παράσταση
εδώ και χρόνια
πριν αντιληφθείς
ότι ανήκεις
στο θίασο
της επιλογής
του συγγραφέα.