Երբ հացի ենք նստում
մեր բարեկամ
Հայի տանը
մեզ հոգ տանելու
համար չէ միայն
որ գոհանում ենք
այլ ավելի շատ
որ ողջ-առողջ ենք
նրան տեսնում
շարունակելու
անդադար
իր յուրայինների
գործը
որպեսզի ապրեն
իր զավակները
ազատ
նույնիսկ եթե ոճրագործը
չի ճանաչել
ցեղասպանությունը
բայց մենք շարունակում ենք
ու խմում ենք մեր նուռը
մեր բարեկամի հետ միասին
մեր բարեկամի կենացը: