Επί της ουσίας
έσκυψες να διαβάσεις
το ανθρώπινο κείμενο
που γίνεται αντικείμενο
λόγω του υποκείμενου
και μετά την υπέρβαση
ένιωσες την κατανόηση
για να βρεις μέσα σου
τη γαλαζοαίματη βελανιδιά
αφού δεν υπήρχε πανοπλία
και καμιά ασπίδα
έτσι έμαθε η γλώσσα σου
ότι τα σπαθιά λυγίζουν
για να είναι αποτελεσματικά
και είναι ικανά
να προστατέψουν
τους δικούς μας
και να παλέψουν
ενάντια στους εχθρούς
κι έτσι όταν έπιασες
όλη τη λαβή
την παράξενη
κατάλαβες ότι το βάρος της
ήταν αναγκαίο
για τη συνέχεια
της ανθρωπιάς
μέσω της ουσίας.