7161 - Ισπανικός διάλογος
Ν. Λυγερός
Carlos : Άκουσες για την Ελλάδα;
Mariana : Όχι, τι έγινε;
Carlos : Λένε ότι δεν υπάρχει πια.
Mariana : Ποιος το λέει;
Carlos : Τα άτομα της κρίσης.
Mariana : Νόμιζα ότι έλεγαν ότι είναι φτωχή.
Carlos : Πάντα ήταν φτωχή.
Mariana : Σωστό και αυτό. Και τώρα;
Carlos : Τίποτα.
Mariana : Τι; Τίποτα;
Carlos : Τίποτα σου λέω.
Mariana : Τώρα το λες και εσύ;
Carlos : Όχι! Εγώ δε λέω τίποτα.
Mariana : Και οι άλλοι;
Carlos : Το ίδιο… αλλά για την Ελλάδα.
Mariana : Και αυτό το τίποτα ήρθε από το πουθενά;
Carlos : Μάλλον από εκεί πλέον.
Mariana : Και ποιος πήρε τη θέση του τίποτα;
Carlos : Εδώ υπάρχει κενό!
Mariana : Η θεωρία συνόλων μου φαίνεται πιο εύκολη… Κι εμείς πού θα πάμε διακοπές;
Carlos : Προτιμώ το τίποτα από το πουθενά.
Mariana : Ε τώρα τι να σου πω;
Carlos : Τι να πεις;
Mariana : Ας τους να λένε…
Carlos : Και τι θα κάνουμε;
Mariana : Θα πάμε να ρίξουμε μια ματιά.
Carlos : Πού;
Mariana : Στην Αποκλειστική Ουδέτερη Ζώνη.
Carlos : Τι είναι αυτό;
Mariana : Πώς να πω αλλιώς;
Carlos : Έλα ντε…
Mariana : Όταν θα είμαστε εκεί…
Carlos : Κι αν την έχει πάρει κάποιος;
Mariana : Ποιος;
Carlos : Ξέρω εγώ… Ο γείτονας!
Mariana : Ο γείτονας του ανύπαρκτου;
Carlos : Τρόπος του λέγειν.
Mariana : Μα εδώ μας έχουν κουράσει με το τίποτα!
Carlos : Ωραία, πες ότι πάμε.
Mariana : Ε, δεν έγινε και τίποτα!
Carlos : Καλά θα δούμε..Πες..
Mariana : Θα πούμε σε όλους ότι υπάρχει η Ελλάδα!
Carlos : Στην ΑΟΖ;
Mariana : Πού αλλού;
Carlos : Και ποιος θα μας πιστέψει;
Mariana : Οι φτωχοί.
Carlos : Γιατί;
Mariana : Θα γνωρίσουν την πατρίδα τους.
Carlos : Και μετά;
Mariana : Θα τελειώσει η κρίση του τίποτα!