Ποιος τόλμησε να δει κατάματα

τα μαύρα στάχυα

δίχως να κλάψει

πάνω στην πείνα ενός λαού.

Έτσι τα τυλίξαμε γύρω από το λαιμό μας

για να πνίξουμε τον πόνο της ανθρωπιάς

και να κοιτάξουμε ξανά τους κάμπους.