Στα σύνορα της βαρβαρότητας
δύο πράγματα ήταν απαγορευμένα:
η εκκλησία και το βουνό.
Επειδή και τα δύο άνηκαν
στον Χρόνο της Αρμενοσύνης.
Κανείς δεν ήξερε ποιο ήταν
το πιο ιερό από τα δύο
αλλά αυτό δεν είχε σημασία.
Στα μάτια μας, μόνο το απαγορευμένο μετρούσε.
Θα έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε με θάρρος για να υπάρξουμε.
Και αυτό είναι που κάναμε
για να πεθάνουμε εν ειρήνη.