28122 - Υπερατλαντική πτήση

Ν. Λυγερός

Μόλις ενεργοποιήθηκε ο ψηφιακός χάρτης του καθίσματος,
η αποστολή άρχισε.
Ο στόχος είχε κλειδωθεί εδώ και μήνες.
Και τώρα ερχόταν το στάδιο της υλοποίησης.
Όλα λειτουργούσαν άψογα. Απλώς δεν είχε άμεση πρόσβαση στο Τέρας.
Έπαιξε δύο gambit Βασίλισσας με τον τοπικό υπολογιστή
στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά αυτός δεν είχε μεγάλες δυνατότητες.
Εξέτασε τον χάρτη και την απόσταση.
Αλλά ο δεσμός υπήρχε ήδη.
Ζoom in.
Zoom οut.
Τα πρόσωπα ενδιαφέροντος εμπλουτίστηκαν με νέες μνήμες.
Αναδρομική ανάλυση.
Στο Δ4 είχαν φτάσει σαν να ήταν αρχή κλειστού ανοίγματος.
Δεν έπεσαν στην παγίδα της έκπληξης
όταν τους αναγνώρισε ο αεροσυνοδός εισόδου
που τους είχε δει πριν χρόνια σε μια συνέντευξη
και ρώτησε αμέσως πότε επιστρέφουν στην πατρίδα.
Συνέχισαν την πορεία τους.
Επανατοποθέτηση.
Έλειπε αυτός ο κανόνας στον μικρό μαθητή
αλλά είχε προτεραιότητα η κατασκευή του Leonardo da Vinci.
Στο κάτω κάτω της γραφής χάρη σε αυτή
πετούσε τώρα πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Γι’ αυτό το λόγο άλλαξε την προσέγγισή του και του έδειξε το προφίλ.
Ήταν μια πλάγια σκέψη προετοιμασίας.
Απάντησε ότι θα τον έβλεπαν στα Ηνωμένα Έθνη
για να ξέρει την αλήθεια ο φύλακας της εισόδου
και με το χαμόγελο τον χαιρέτησε.
Τίποτα δεν ήταν κρυφό μέσα στην Ανθρωπότητα.
Και με την ανθρωπιά υπήρχε συνεννόηση.