52216 - Όταν έσπασε το παρελθόν

Ν. Λυγερός

Σωτηρία: Άκουσα εκείνον τον θόρυβο…
Ελευθερία: Τον ίδιο;
Σωτηρία: Ποιον άλλο;
Ελευθερία: Όταν έπεσε;
Σωτηρία: Μπορεί…
Ελευθερία: Δεν είσαι σίγουρη;
Σωτηρία: Ήταν στο υπόγειο πάντως…
Ελευθερία: Αυτό το ξέρω.
Σωτηρία: Πώς;
Ελευθερία: Δεν ξέχασα το βιβλίο…
Σωτηρία: Αυτό μόνο;
Ελευθερία: Λέει ήδη πολλά!
Σωτηρία: Έχεις δίκιο.
Ελευθερία: Και μετά;
Σωτηρία: Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Ελευθερία: Πες μου τι θυμάσαι…
Σωτηρία: Μύριζε τσάι στο δωμάτιο…
Ελευθερία: Καπνιστό;
Σωτηρία: Πώς το ξέρεις;
Ελευθερία: Θυμήθηκα κάτι…
Σωτηρία: Τι;
Ελευθερία: Το κερί.
Σωτηρία: Έχεις δίκιο υπήρχε ένα κερί πάνω στο γραφείο.
Ελευθερία: Έμοιαζε με θεατρική παράσταση.
Σωτηρία: Δεν ήταν όμως…
Ελευθερία: Όχι…
Σωτηρία: Όχι ήμουν εκεί.
Ελευθερία: Το ξέρω.
Σωτηρία: Με πιστεύεις;
Ελευθερία: Σε πιστεύω από την αρχή.
Σωτηρία: Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έγινε.
Ελευθερία: Δεν έχει σημασία. Πού έπεσε;
Σωτηρία: Στο πάτωμα κι έσπασε.
Ελευθερία: Το ποτήρι…
Σωτηρία: Ναι, κόπηκα όταν μάζεψα τα κομμάτια.
Ελευθερία: Είναι βαθιά η πληγή.
Σωτηρία: Δεν πόνεσα όμως.
Ελευθερία: Τι είπε;
Σωτηρία: Θα το ξεπεράσουμε και αυτό.