Δεν ήταν έκφραση
ούτε λογοπαίγνιο.
Απλώς έπρεπε να πει
τουλάχιστον σε ένα φίλο
την αλήθεια του γέλιου.
Το χαμόγελο δεν επαρκούσε πλέον.
Το πρέπον ήταν το γέλιο.
Όχι εκείνο του Αριστοτέλη
αλλά του νεκρού
που πέθανε κάτω
από ένα κύλινδρο και μιά σφαίρα.