60156 - Η επιβεβαίωση

Ν. Λυγερός

Περπάτησαν λίγο για να βεβαιωθούν. Ήταν όντως όλοι τους νεκροί. Τα σώματά τους είχαν χωθεί λίγο μέσα στη γη. Δεν υπήρχε όμως το αίσθημα της λύπης. Αυτό που θυμόταν ήταν μόνο την έννοια της συνέχειας. Κοίταξαν από κοντά τα πτώματά τους. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία, είχαν πεθάνει. Τότε θυμάται πως πήρε την απόφαση να συνεχίσουν με τα πόδια αφού το αμάξι είχε σπάσει κυριολεκτικά. Περπατούσαν πια όλοι στο ίδιο ύψος. Δεν είχαν μιλήσει μεταξύ τους μετά το συμβάν, μετά τον θάνατό τους. Ο καθένας ήταν βυθισμένος μέσα στις σκέψεις του. Τουλάχιστον αυτό σκέφτηκε εκείνη τη στιγμή. Μπορεί να ήταν και το μόνο που θυμόταν. Δεν ήξερε πια. Κι ενώ φαινόταν να είναι εντελώς μόνοι σ’ εκείνη την περιοχή, τελικά συνάντησαν ανθρώπους που έρχονταν από την άλλη πλευρά. Όλα φαινόντουσαν φυσιολογικά. Όμως όταν έσμιξαν κατάλαβαν ότι κάτι ήταν πια διαφορετικό. Τότε αντιλήφθηκε ότι οι άλλοι δεν τους έβλεπαν. Δεν έβλεπαν τους άλλους τρεις που ήταν μαζί του. Τον έβλεπαν να περπατά μόνος του. Οι άλλοι ήταν αόρατοι γι’ αυτούς. Μάλιστα παραλίγο να συγκρουστούν. Όχι… Όχι… Συγκρούστηκαν αλλά κανείς δεν το αντιλήφθηκε, μόνο αυτός είδε τους δικούς του να διασχίζουν τους άλλους.