60341 - Τα τρίηχα του κλαρίνου

Ν. Λυγερός

Τα τρίηχα του κλαρίνου ήταν αρχικά κώδικας για το τσέλο αλλά από τις εξηγήσεις κατάλαβε τι της είπε για το μοτίβο και πώς το είχε ενσωματώσει εντός του χορού της άνοιξης. Θα το είχε χαρεί και η Ανάσταση του Τολστόι. Άκουσε και για τους Απόστολους… Θυμήθηκε μία ερώτηση που έκανε στον εαυτό της όταν ήταν μικρή. Τώρα ήταν πια σίγουρη πώς είχαν χορέψει και τραγουδήσει. Δεν το είχε σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο κι εκείνη τη στιγμή ένιωσε το φως πάνω της. Ήταν λοιπόν αλήθεια. Φαντάστηκε και τον Ευαγγελιστή, τον Ματθαίο, να ακούει μαζί της και να της δείχνει τα βήματα. Υποσχέθηκε στον εαυτό της να διαβάσει πιο προσεκτικά το συγκεκριμένο απόσπασμα ακόμα και συνοπτικά. Επανεξέτασε την παρτιτούρα τώρα που είχε μάθει όλες τις κρυφές αναφορές. Έτσι αντιλήφθηκε ότι όλα ήταν μπροστά της από την αρχή, σαν να ήταν μια σκακιέρα άδεια. Μόνο που δεν ήταν. Έλαμπε φως. Κι όταν άκουσε το κλαρίνο και το τσέλο, τα τρίηχα με τις νότες έζησαν από κοντά την ομορφιά. Δεν είχε βρει άλλη λέξη εκείνη τη στιγμή, αλλά της άρεσε. Ήξερε πια ότι ακούμε μόνο ό,τι καταλαβαίνουμε και τίποτα άλλο. Τα κλειδιά του κλαρίνου είχαν ξεκλειδώσει πόρτες και η ψυχή της έβλεπε πια το φως με άμεσο τρόπο και χωρίς συμβιβασμούς.