61300 - Το πρώτο φαγητό

Ν. Λυγερός

Πριν χρόνια
εκεί είχε γευματίσει.
Ένα μικρό και όμορφο μέρος.
Με ξύλινη μνήμη στους τοίχους.
Κοίταξε από το παράθυρο.
Δεν ήταν πια η ίδια ατμόσφαιρα.
Το ένιωθε και ο ίδιος.
Ήταν σαν να περίμεναν κάτι
χωρίς να ξέρουν ακριβώς
περί τίνος πρόκειται.
Σαν να ερχόταν μια άλλη μορφή βαρβαρότητας.
Άλλος ένας ξεχασμένος λαός
θα έπρεπε να παλέψει
και πάλι.
Ξανά…
Δεν είχαν όμως το κουράγιο να το κάνουν.
Έβλεπε ότι ήταν εξαντλημένοι.
Χωρίς προετοιμασία
πόσες εβδομάδες θα άντεχαν.
Αυτό σκεφτόντουσαν ήδη.
Αυτό κατάλαβε.
Δεν θα ήταν σαν εκείνες τις τέσσερις ημέρες.
Κάτι άλλο ετοιμαζόταν.
Ένα χτύπημα πιο βάρβαρο.