Στο σαλόνι αποφάσισε να βάλει νέο καλάμι.

Αυτό περίμενε και το κλαρίνο.

Τα πέταλα των λουλουδιών,

τα φύλλα των βιβλίων

τα καλάμια του κλαρίνου.

Όλα ήθελαν προσοχή.

Ήταν οι αναγκαίες λεπτομέρειες

που ξεχώριζαν τη ζωή από την ύπαρξη.

Οι παρτιτούρες ήταν έτοιμες

και το αυγό αναμμένο.

Είχε αλλάξει ο κύκλος.

Είχε αρχίσει η πολυκυκλικότητα.

Χωρίς παύση.

Ακάθεκτα…

Το όργανο ήταν έτοιμο. Το δοκίμασε.

Ο ήχος του ήταν πιο πλούσιος

πιο στρόγγυλος.

Ήθελε να εκφραστεί.

Ήθελε να πει για τη χαρά του αγώνα.

Αυτό ήταν η πίστη που άλλαζε τα πάντα.

Ο ύμνος της χαράς

δεν είχε φύγει από το μυαλό του.

Η επιστροφή άρχισε.

Το ίδιο και η απελευθέρωση των κατεχομένων.