Τους εξήγησε
ότι όταν άκουγε τον Ύμνο της Χαράς 
σκεφτόταν και την απελευθέρωση
όλων αυτών των χωρών
αλλά και την Γερμανία, την πατρίδα του Schiller
και την πατρίδα του Beethoven
που είχε συνθέσει τον ύμνο τους.
Έτσι και αυτός είχε νικήσει το τείχος.
Ζούσαν όλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση
χωρίς να συνειδητοποιούν
το επίτευγμα
γιατί δεν ήξεραν πόσες υπερβάσεις
είχαν χρειαστεί
για να ξεπεραστούν
οι βαρβαρότητες του ναζισμού και του κομμουνισμού
για να ζήσουν ελεύθεροι.
Ήταν και αυτοί πολίτες
μιας διαχρονικής υπερδομής
που ποτέ δεν είχε ξεχάσει
ότι είσαι ελεύθερος
μόνο όταν απελευθερώνεις
τα κατεχόμενα
από κάθε βαρβαρότητα
για τη χαρά της Ανθρωπότητας.