66686 - Συνάντηση στο ζαχαροπλαστείο

Ν. Λυγερός

Στην πλατεία του αρχιστράτηγου ή μάλλον λίγο πιο πάνω στη λεωφόρο που οδηγεί σε αυτή, υπήρχε ένα πανέμορφο ζαχαροπλαστείο. Δεν είχε μόνο έντεχνα γλυκά αλλά και ιστορικά. Έτσι αποφάσισαν να μπουν για ν’ ανακαλύψουν τα μυστικά του.
Όταν είδαν από κοντά τη βιτρίνα κατάλαβαν ότι όλα όσα είχαν ακούσει ήταν αληθινά, αλλά και πάλι δεν περίμεναν να κάνουν αυτήν την σπάνια και ανθρώπινη συνάντηση…
Πίσω από τα γλυκά, μια γλυκιά μελαχροινή με γαλάζια μάτια, περίμενε την επιλογή τους. Για πρώτη φορά διάλεξαν εκείνο που είχε το όνομα ενός τοπικού αγίου. Εκείνη χαμογέλασε. Και της είπαν ότι ήταν όμορφο που το είχαν ονομάσει με αυτόν τον τρόπο. Δεν απάντησε,  αλλά είδαν το βλέμμα της.  Όταν πλήρωσαν, την ώρα που τους μίλησε, άκουσαν μια προφορά και τους εξήγησε ότι ήταν ρώσικη.
Τότε της είπαν ότι είχαν μελετήσει τη γλώσσα της λόγω της αγάπης τους για τη λογοτεχνία. Χάρηκε κι όταν έφυγαν τους είπε ένα διακριτικό:
До свидания!
Έτσι όταν επέστρεψαν, αφού επέλεξαν το τετράγωνο Foch, της μίλησαν για τη νουβέλα  του Достоевский με τίτλο Неточка του 1849. Απάντησε ότι δεν την είχε διαβάσει, αλλά φάνηκε ότι αγαπούσε αυτόν τον συγγραφέα… Είπαν ότι δεν μπόρεσε να την τελειώσει και ότι είχε μέσα αυτοβιογραφικά στοιχεία… Πήραν το γλυκό και πρόσφεραν ένα έργο.