67061 - Η κλειδαριά

Ν. Λυγερός

Επειδή η σκηνή είχε προχωρήσει και δεν ήθελαν να τις ενοχλήσει κανείς πριν την είσοδό του, έκλεισαν την κλειδαριά της πόρτας με μια κίνηση που θα θύμιζε πίνακα. Ήταν πια έτοιμες να παίξουν το πιο δύσκολο μέρος, που ήταν και το πιο έντονο. Δεν ήξεραν βέβαια πόσο εύκολα θα μπορούσε να μεταφερθεί στην όπερα, αλλά ήθελαν να το δοκιμάσουν για να γευτούν τη χαρά της απόλαυσης και να προκαλέσουν τη μεταχαρά του. Πήραν τη διπλή πόζα μπροστά στον καθρέφτη για να φανταστούν πώς θα τις έβλεπε σε λίγο. Τα κοστούμια τους ήταν φανταχτερά και προκλητικά. Ήταν ικανά να τρελάνουν κάθε άντρα, αλλά αυτό δεν επαρκούσε. Γνώριζαν το αετίσιο βλέμμα και ήξεραν ότι θα πρόσεχε κάθε λεπτομέρεια. Ήθελαν να χτυπούσε δυνατά η καρδιά του και να πλημμυρίσει το σώμα του σαν την πλατεία San Marco και να τον δουν να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο με το σπαθί στο χέρι, χωρίς να μπορούν να του αντισταθούν ούτε στιγμή. Και αυτό έγινε.