Η Ανθρωπότητα ήθελε μία πίστη.
Ήξερε καλά τι ήταν οι θρησκείες
λόγω των κοινωνιών
που προωθούσαν την αποκλειστικότητα
και τον αποκλεισμό
διότι εκ φύσης δεν ήταν παγκόσμιες
και λειτουργούσαν μόνο για τους εκλεκτούς
και θεωρούσαν όλους τους άλλους άπιστους.
Ενώ το φως του κόσμου ήταν εκ φύσης
για όλη την Ανθρωπότητα,
για τους νεκρούς, τους ζωντανούς και τους αγέννητους.
Έτσι κανένα σύστημα δεν μπορούσε
να την περιορίσει ούτε να την εκφυλίσει.
Ήταν για όλους χωρίς εξαίρεση
διότι το υπόβαθρό της ήταν η αμισεία
και βασιζόταν στην έννοια της ψυχής
ως θεμελιακή μονάδα
και ψηφίδα της Ψυχότητας.
Γι’ αυτόν τον λόγο δεν μπορούσε να αποκλείσει
κανέναν εξαρχής αφού ήταν εξ αξίας
για όλους τους ανθρώπους.
Ο καθένας μπορούσε να γίνει πιστός,
ήταν θέμα ελεύθερης βούλησης.
Αυτό ήταν το θέλημά του κι αυτό έγινε.