Πάνω στη σκηνή ακούστηκε το τσέλο που κουρδιζόταν για να ξεκινήσει μία νέα πρόβα. Θυμήθηκαν άλλη παράσταση όπου είχε παίξει το τσέλο ένα κομμάτι του Bach και χάρηκαν. Το άκουσε διαφορετικά αυτή τη φορά σαν να ήταν μαζί τους ο γνωστός επισκέπτης του παρελθόντος. Σκέφτηκε ότι έτσι έπρεπε να ήταν στο σαλόνι του περίφημου κύκλου. Την άγγιξαν διαφερετικά οι νότες σαν να ήταν η πρώτη φορά που τις διάβαζε και μπορούσε να τις παίξει και η ίδια πάνω σε δικό της όργανο. Αυτή η αίσθηση κράτησε περισσότερο απ’ ότι πίστευε, αλλά τώρα υπήρχε ανάγκη. Ήθελε να επιστρέψει ο Φιοντόρ. Και ο μόνος τρόπος που υπήρχε ήταν ν’ αρχίσουν οι παραστάσεις. Έπρεπε ν’ αρχίσουν την πρόβα όσο πιο γρήγορα γινόταν.