Σ’ έναν κόσμο όπου όλα συγκρίνονται

επειδή όλα ήταν ποσοτικά,

η ασύγκριτη αξία

είχε τρομακτικές επιπτώσεις.

Κι αυτό το έβλεπε σε όλες τις εποχές.

Πάντα υπήρχαν κάποιοι που ήθελαν να συγκριθούν.

Ήταν μία υπαρξιακή φάση

που τελείωνε μόνο με τον θάνατό της

για ν’ αρχίσει η ζωή

η οποία ήξερε την αξία του.

Κάθε φορά περίμενε τη διακλάδωση,

η διαφορά έκανε τη διαφορά,

όσοι δεν άλλαζαν τους άφηνε

γιατί δεν μπορούσαν να πολεμήσουν

για την Ανθρωπότητα ενάντια στη βαρβαρότητα.

Μόνο οι πιστοί έκαναν τη διαφορά.

Δεν είχε καμιά σημασία τι ήταν αρχικά,

σημασία είχε μόνο η φύση τους

μετά τη διαδικασία της μεταμόρφωσης.

Οι αξίες ήταν ασύγκριτες

και γι’ αυτό αποτελούσαν θεμέλια

στην πολυκυκλική υπερδομή

της Ανθρωπότητας.

Χάρη σ’ αυτές ζούσε ελεύθερη

ακόμα και πολιορκημένη.