Δεν μας έφταναν οι δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου, έπρεπε να έρθουν και αυτές του αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού. Η Τουρκία από ότι φαίνεται, δεν μπορεί να περιοριστεί, ακόμα και στις δηλώσεις της, πηγαίνει πολύ πιο πέρα από ότι πρέπει σε όλους τους τομείς. Όταν ακούμε την Τουρκία να λέει ότι το ΝΑΤΟ και η Αμερική δεν θα έπρεπε να είναι στη Μαύρη θάλασσα, είναι ήδη ένα θέμα. Όταν ακούμε την Τουρκία να λέει μέσω του Αρχηγού, ότι ποτέ η Ελλάδα δεν είχε τον έλεγχο στο Αιγαίο, καταλαβαίνουμε ότι μπαίνουμε σε ένα πλαίσιο που δεν είναι καν ιστορικό. Όταν αμφισβητούν τις θαλάσσιες ζώνες όπου και να βρίσκονται, ακόμα και νότια της Κρήτης, καταλαβαίνουμε ότι η Τουρκία επικοινωνιακά θέλει να πει, ότι είναι πολύ δυνατή, ότι αμφισβητεί τα πάντα και ότι αυτές οι διεκδικήσεις της Ελλάδας είναι παράλογες και ότι μόνο η Τουρκία έχει δίκιο και ουσιαστικά, την φέρνει σε μια φάση που θα λέγαμε ότι είναι στα πρόθυρα του πολέμου. Γιατί το κάνει αυτό. Πρώτα από όλα γιατί βλέπει ότι η Ελλάδα συνεχίζει τη στρατηγική της και ξεπερνάει ένα-ένα τα εμπόδια, βλέπει πώς λειτουργεί η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, βλέπει ότι η Τουρκία δεν τα καταφέρνει άρα, κάνει ακραίες δηλώσεις με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να εξασφαλίσει τουλάχιστον στο επίπεδο των ραγιάδων, ότι όντως έχει μια υπεροχή και πρέπει να την προσέχουμε. Όταν μιλάει ας πούμε για τις γεωτρήσεις και ότι έχει εμποδίσει μερικές γεωτρήσεις, είναι αστείο γιατί έχουμε δει, πώς έχουν γίνει αυτές οι γεωτρήσεις στην Κύπρο, βλέπουμε αυτές που προετοιμάζουμε νοτιοδυτικά της Κρήτης και δεν υπάρχει καμία παρέμβαση, βλέπουμε την αποτυχία της Τουρκίας με τη Λιβύη, όταν προσπάθησε να κάνει αυτό το παράλογο μνημόνιο και τελικά το θερίσαμε με την μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο και κατά συνέπεια κάπου πρέπει να πει κάτι. Άρα όταν ακούτε αυτά τα δεδομένα από την Τουρκία, που ακόμα μιλάει και για τη σύμβασή Montreux που ένας θεός ξέρει πώς την έχει διαβάσει, καταλαβαίνουμε ότι θέλει να βρει οποιαδήποτε αφορμή, για να πει ότι υπάρχει ένα πρόβλημα. Αλλά η ουσία ποια είναι; Όταν μιλάμε για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και μιλάμε για τις συναντήσεις που πρέπει να γίνουν και για την προετοιμασία εννοώ στις 7 Δεκεμβρίου, καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει ένα κοινό πλαίσιο συζήτησης μεταξύ των δύο χωρών. Άρα όσοι θέλουν να πουν ότι μπορεί να γίνει κάτι μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας, μπορεί να γίνει κάτι το οποίο θα είναι πολύ τυπικό, πολύ τοπικό, χωρίς καμία αξία, χωρίς καμία σημασία σε βάθος χρόνου. Γιατί πολύ απλά η Τουρκία έχει πάρει μια πορεία που είναι εναντίον της Δύσης, εναντίον του ΝΑΤΟ, εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βέβαια εναντίον της Ελλάδος, η οποία λειτουργεί μέσα σε αυτές τις δύο υπερδομές. Κατά συνέπεια θα ήταν καλό, αντί να λέμε ότι μπορεί να τα βρούμε με την Τουρκία, με μια μορφή ψευδαίσθησης και κάνοντας προβολές που δεν έχουν κανένα νόημα, θα ήταν καλό λοιπόν να συνεχίσουμε την πορεία μας, γιατί βλέπουμε ότι ενοχλεί την Τουρκία και αυτό αποδεικνύει ότι είναι σωστές οι αποφάσεις μας.