Οι δύο νέες γυναίκες είναι πλέον όρθιες, κινούνται σε όλη τη σκηνή.

Φωτεινή: Σου έλεγα από την αρχή ότι κάτι μου θυμίζει.
Όλγα: Γι’ αυτό ακούσαμε το ντουντούκ;
Φωτεινή: Επειδή μιλά στις ψυχές.
Όλγα: Δηλαδή πεθάναμε;
Φωτεινή: Μάλλον…
Όλγα: Μα πότε έγινε…
Φωτεινή: Δεν ξέρω ή απλώς δεν θυμόμαστε.
Όλγα: Ε, δεν είναι και μια λεπτομέρεια…
Φωτεινή: Τι να σου πω;
Όλγα: Το ντουντούκ μας ξύπνησε…
Φωτεινή: Μια αλλαγή φάσης μέσα στον κύκλο.
Όλγα: Μας προειδοποίησε;
Φωτεινή: Ναι, κάτι τέτοιο έγινε.
Όλγα: Ξέρει από ψυχές…
Φωτεινή: Ο κήπος είναι της επιστροφής.
Όλγα:  Ραντεβού. Πάρκο και αυτό…
Φωτεινή: Σαν το κεντρικό λοιπόν…
Όλγα: Ο κήπος είναι η αρχή.
Φωτεινή: Η νέα αρχή…
Όλγα: Και το πάρκο, η συνέχεια.
Φωτεινή: Επιστρέψαμε σου λέω…
Όλγα: Και το μόνο που θυμόμαστε είναι η παρουσία του.