Η ταχύτητα του μετρό τους επέτρεψε να φτάσουν εγκαίρως
στην αρχή της συνεδρίασης.
Η ολομέλεια ήταν έτοιμη για το μέλλον της ερήμου.
Είχαν έρθει άνθρωποι από παντού για να υπερασπισθούν
τα δικαιώματα του λαού της ερήμου.
Αλλά ήταν βέβαια και άνθρωποι αυτού του λαού
για να δηλώσουν με τη ζωή τους την αλήθεια.
Έτσι βρέθηκαν οι δίκαιοι και οι αθώοι μαζί
ενάντια στη βαρβαρότητα ενός συστήματος
που προσπαθούσε ν’ αποφύγει τις κατηγορίες
μ’ έναν τρόπο διπλωματικό.
Μάταια όμως.
Διότι η αλήθεια το χτυπούσε από παντού.
Και οι κινήσεις ήταν συντονισμένες
ακόμα κι αν υπήρχαν εμπόδια.
Η στρατηγική ανάλυση των δεδομένων εισακούστηκε
γι’ αυτό δεν είχε ούτε μία παύση στον λόγο του.
Εκατόν ογδόντα δευτερόλεπτα σε μία αναπνοή
για να ειπωθούν όλα.
Δεν υπήρξε διακοπή, ούτε ερώτηση.
Ήταν το όφελος της πλάγιας επίθεσης.
Κι όταν ξαναβρήκε τους ανθρώπους της ερήμου
του μίλησαν διαφορετικά και ακόμα πιο ανοιχτά.
Το είχαν ακούσει επίσημα πια
και κατάλαβαν ότι θα πάλευε μαζί τους
σ’ αυτόν τον αγώνα.
Γι’ αυτό του ζήτησαν να έχουν ένα κοινό ίχνος.
Ακόμα και η πιο ντροπαλή ζήτησε
μια φωτογραφία φωτός μέσα στο σκοτάδι
για να φανεί το κερί της αλήθειας.
Και η υπόσχεση τηρήθηκε.