7837 - Πολιτικοί δίχως πολιτική (με Β. Ευαγγελίου).
Β. Ευαγγελίου, Ν. Λυγερός
Μπροστά στην τηλεόραση. Με πίτσες στα χέρια. Coca cola στο τραπέζι 2 λίτρα και 7 ποτήρια άδεια από frappe. Παίζει ειδήσεις και μιλάει ένας πολιτικός.
– Κλείστον τον καραγκιόζη! Που θα πει ότι εμείς δεν έχουμε κάνει τίποτα για την Ελλάδα. Επειδή δηλαδή καθήσαμε να ξεκουραστούμε λίγο κι εμείς; Άνθρωποι είμαστε ρε! Δεν μπορούμε να δουλεύουμε συνέχεια. Αύριο πάλι δουλειά. Σκέφτεται. Αύριο όχι, έχουμε απεργία. Μεθαύριο ρε! Ξανασκέφτεται. Όχι ακριβώς, επειδή έχουμε 4ωρη στάση εργασίας. Εντάξει ρε, άνθρωποι είμαστε κι εμείς, από μεθαύριο κανονικά. Ξαναματασκέφτεται. Σιγά μωρέ, εγώ φταίω που κάθεται Σαββατοκύριακο; Από Δευτέρα τότε στα σίγουρα! Ακούς εκεί να μας πουν τεμπέληδες ρε Μήτσο!
– Τι αδικία! Έχεις δίκιο, ρε Ρίτα! Εμείς αναδείξαμε την πιο αργή μορφή της εργασίας: το δικαίωμα της απεργίας… Όλοι έχουν παράπονα ότι δεν υπάρχει δημοκρατία, ότι δεν έχουμε δημοψηφίσματα! Αλλά κανείς δεν έχει παράπονα για έλλειψη απεργίας. Ακόμα και τα μικρά παιδιά ξέρουν τι είναι! Και αυτό χάρη σε ποιους, ε; Όχι, πες μου! Χάρη σε ποιους; Σ΄ εμάς!
– Πολύ φιλοσοφικά μου τα λες ρε Μήτσο, αλλά δίκιο έχεις. Ξεκινούν την αλφαβήτα με ΑΛΦΑ κεφαλαίο. Απεργίες. Aπαξία. Ασυδοσία. Ανεργία. Και μπόλικα άλλα ΑΛΦΑ! Εμείς τους τα μάθαμε.. Δηλαδή φταίμε; Πάω να φτιάξω frappe. Θες; Άσε που μου ήρθε και μια ιδέα. Δεν θα ξαναπάω στην δουλειά, έτσι για να μάθουν..
– Δηλαδή συνεχίζουμε λοιπόν με την απραξία! Είναι θέμα ανάγκης! Αλλιώς θα πιστεύουν ότι θα κάνουμε κάτι… Ενώ εμείς τα κάναμε ήδη όλα! Έχεις δίκιο Ρίτα, κάνε και ένα για μένα, για να μην σπάσω την απεργία..
Φωνάζει από την κουζίνα:
– Μήτσο, τελείωσε η ζάχαρη! Πετάξου στην γειτόνισσα. Κι αυτή δικιά μας είναι. Τα ξύνει! Μόνο μη την βάλεις να στην κατεβάσει και από το ντουλάπι. Δεν είναι και κασκαντέρ η κοπέλα! Μία απεργούσα νοικοκυρά είναι που έπαψε να μαγειρεύει μία βδομάδα τώρα και παραγγέλνει απ’ έξω!
– Ε ναι, να μην την ενοχλήσουμε και αυτή μέσα στην απεργία της! Μήπως θέλεις και κάτι άλλο Ρίτα μου, για να μην πάω δύο φορές έξω και κουραστώ άδικα…
– Ναι Μπάμπη μου, θέλω τσίχλες.. Κάτι να έχω να μασάω να περνάει η ώρα.. Αφού θέλω να απεργήσω και φωνητικά! Διότι κουράστηκα, Μπάμπη! Βαρέθηκα να βλέπω τους πολιτικούς να μιλάνε και θέλω εγώ να σιωπήσω. Έτσι θα αλλάξουμε τον κόσμο! Mε την σιωπή και την απεργία!