Η ΑΟΖ δεν είναι απλώς μια οικονομική ζώνη σαν τις άλλες. Η ΑΟΖ είναι αιχμή υψηλής στρατηγικής ενός έθνους που ζει εδώ και αιώνες με τα θεμέλια της θάλασσας. Έτσι η ΑΟΖ λειτουργεί στο πλαίσιο της τοποστρατηγικής που επιτρέπει μια εισαγωγή στη χρονοστρατηγική. Γι’ αυτό το λόγο δεν πρέπει να την περιορίζουμε μόνο και μόνο σε οικονομικά δεδομένα, αλλιώς θα λέγαμε το ίδιο για τη θάλασσα σε σχέση με το εμπόριο. Έτσι ο εμπορικός στόλος δεν είναι ένας εθνικός στόλος. Μόνο όταν υπάρχουν δικοί μας με ήθος, η δράση τους μπορεί να έχει μία εθνική απήχηση. Η ΑΟΖ έχει νόημα ως συνέχεια της θεμελίωσης της ελληνικής επανάστασης που έχει δώσει τόση σημασία στη θάλασσα. Είναι λοιπόν μια μορφή θαλασσοστρατηγικής που εφαρμόζεται με σύγχρονα δεδομένα στο Δίκαιο της Θάλασσας. Δίχως αυτή θα ήταν απλώς μια εμπορική κίνηση, ενώ πρόκειται για μια στρατηγική πράξη που αλλάζει ριζικά τα δεδομένα όχι μόνο για την πατρίδα μας, αλλά για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ανατολική Μεσόγειο. Η ΑΟΖ ειδικά του Ελληνισμού δίνει μια άλλη διάσταση στην εξέλιξη των πραγμάτων και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Δεν πρόκειται λοιπόν σε αυτό το στρατηγικό επίπεδο να αποδεχθούμε την ύπαρξη κατεχομένων που εμποδίζουν όχι μόνο την ανάπτυξη, αλλά την ουσιαστική ανάκαμψη του έθνους μετά από τόσα δεινά που πέρασε. Φτάνει πια η μίζερη προσέγγιση της γης χωρίς τη θάλασσα. Γιατί η γη του Ελληνισμού είναι η θάλασσα κι όσοι δεν το έχουν καταλάβει αυτό μετά αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε κάτι που θεωρούν εντελώς ουτοπία. Απλά και μόνο επειδή δεν μπορούν να δουν πέρα από το παρόν το μέλλον που έχει αρχίσει μέσω της θάλασσας και της ΑΟΖ του Ελληνισμού.