Ενώ στην αρχή η κυβέρνηση, όταν είχε τα πάνω της, μιλούσε για μια τεράστια διπλωματική επιτυχία, τώρα που βλέπει να κατρακυλούν τα αποτελέσματά της σε κάθε δημοσκόπηση και ειδικά στις μυστικές, όπου η Ελλάδα δεν αλλάζει μόνο σελίδα αλλά και χρώμα σαν να ήθελε να σβήσει κάθε ίχνος της παρουσίας αυτής της εξουσίας, μιλά με τρόπο εντελώς διαφορετικό. Επίσης επειδή ξέρει ότι δεν έχει τελειώσει η όλη διαδικασία, αφού υπάρχει ακόμα η αποδοχή του Πρωτοκόλλου Εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, που να τολμήσει να πει τίποτα. Αλλά και να τολμούσε, σε ποιους ψηφοφόρους να το πει για να εκτονωθεί; Αφού δέχεται πιέσεις από παντού, διότι πολύ απλά όλο το σύστημά της καταρρέει και μάλιστα όλο και πιο γρήγορα. Πρέπει να ανέχεται να κάνει ακόμα και θεσμικούς, σίγουρα έντιμους συμβιβασμούς με τις ίδιες της δομές της Βουλής των Ελλήνων, για να μην πάμε σε άμεσες εκλογές λόγω των κινήσεων της πρώην συγκυβέρνησης. Ακόμα και το κυβερνών κόμμα έχει αρχίσει ν’ ανησυχεί, διότι βλέπει πια πόσο μεγάλο κόστος αποτελεί όλος ο χειρισμός του Σκοπιανού. Δεν υπάρχει πια καμία ελπίδα, ούτε να σώσουν τα ελάχιστα. Σε πολιτικό επίπεδο, το Προσύμφωνο των Πρεσπών αποδεικνύεται ότι είναι μια τεράστια αποτυχημένη επένδυση. Βέβαια σε αυτό φταίει όχι όλο το εκλογικό σώμα του κυβερνώντος κόμματος, αλλά ο σκληρός του πυρήνας, ο σταλινικός που ήθελε έως το τέλος να πλήξει τον Ελληνισμό, για να πάρει εκδίκηση για ένα απαράδεκτο παρελθόν. Όμως το Προσύμφωνο των Πρεσπών δεν έχει μόνο αυτό το ελάττωμα, διότι με τόσα λάθη που εμπεριέχει σε επίπεδο στρατηγικής έχει εκθέσει όλους όσους ήταν υπεύθυνοι για την διατύπωσή του και με αυτήν την έννοια δεν είναι καν αξιόπιστο, διότι πολύ απλά το παράκαναν. Έτσι ο ιδεολογικός προσανατολισμός διέλυσε τον πολιτικό. Για αυτό τώρα δεν υπάρχουν κραυγές χαράς στο κυβερνών κόμμα, ακόμα και σε κλειστό κύκλο. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα για το οποίο μπορεί να είναι περήφανη η κυβέρνηση. Έτσι προσπαθεί να τα μαζέψει πίσω από την κλασική της προπαγάνδα που αρχίζει να ξεφτιλίζεται από μόνη της, διότι δεν αντέχει άλλο την αντιπαράθεση με την ελληνική πραγματικότητα. Αλλά ο αγώνας για την Μακεδονία δεν έχει τελειώσει. Κι ο ελληνικός λαός θα παλέψει έως το τέλος, για να βγάλει αυτή τη βρώμα από την πατρίδα μας.