«Eάν πάρουμε το τραίνο
για να μας μεταφέρει την Tarascon ή στη Rouen,
παίρνουμε τον θάνατο για να πάμε σ’ έν’ αστέρι.»

Μέσ’ από τ’ όνειρο ενός θερινού θανάτου
και τη σκέψη ενός ολλανδού ζωγράφου,
ταξιδεύουμε στον δρόμο για Tarascon
ως εάν επρόκειτο για ένα ταξίδι
στο στερέωμα των αστεριών
τόσο απλά όσο ένας άνθρωπος
που διατήρησε την ανθρωπιά του
παρά τα μαρτύρια της κοινωνίας.