Όταν έβλεπε την ομορφιά ενός κήπου
πάντοτε είχε στο μυαλό του
πόσο βάρβαρο μπορούσε να είναι ένα σύστημα
για να τον καταστρέψει
μόνο και μόνο
για να βάλει μία δική του κατασκευή
για να πει σε όλους ότι αυτός είναι
ο ορισμός της ομορφιάς.
Όμως η φύση δεν ξεχνούσε τίποτα
κι επανερχόταν, χωρίς ποτέ
να εγκαταλείπει τον αγώνα.
Ήταν το ίδιο για τους ναούς.
Πόσο βάρβαρη έπρεπε να είναι μία θρησκεία
για ν’ αποφασίσει
να χτίσει ναό
πάνω στον πιο ιερό χώρο
μιας άλλης θρησκείας
και μετά να διεκδικεί
τον χώρο
λέγοντας σε όλους
ότι εκεί βρίσκεται
η ιεροσύνη της
ενώ τιμούσαν οι πιστοί της
τον ναό της βαρβαρότητας.