80434 - Το ηφαίστειο της αγάπης
Ν. Λυγερός
Όταν ξύπνησε το ηφαίστειο
οι ψυχές μετάλαβαν φως
και δεν υπήρχε τίποτα το χλωμό.
Μόνο το φως είχε σημασία
αφού αυτό ήταν η ουσία
όλα τα άλλα ήταν ανούσια.
Αυτό κατάλαβαν με τη λάβα,
εκείνο το ζεστό το αίμα
της τεράστιας προσφοράς
που αλλάζει τα πάντα
επειδή υπάρχει
η πίστη.
Αυτό έβλεπε μέσα στους αιώνες
της Ανθρωπότητας
γιατί ήταν πάντα μέσα της
η ουσία.
Ήταν κομμάτι του ουρανού,
καταιγίδα ουσίας
για να ζήσουν τα λουλούδια
και πάνω στο χιόνι.
Το λευκό του ουρανού
ήταν το πολύτιμο δώρο
και αυτό είχε γεννηθεί
για να ξημερώσει ο κόσμος
απ’ την αρχή.