2353 - Συγγνώμη παππού
Στο σχολείο μού διάβασαν για τις μάχες που έδωσες. Στο σχολείο μού είπαν για τις θυσίες που έζησες. Στο σχολείο μού μίλησαν για τους πεθαμένους φίλους ...
N. LYGEROS PhD
Opus
2352 - Εν αρχή, τα βάσανα
Ήμασταν χαμένοι εξ αρχής κι ήμασταν ευτυχισμένοι. Η Πόλη ήταν ο κόσμος μας. Και ο κόσμος ήταν η Πόλη μας. Έτσι νομίζαμε τουλάχιστον. Κοιτάζαμε την ...
2351 - Το μέλλον του ελληνισμού
Ο καθένας βλέπει πάνω από την πατρίδα μας τον ήλιο της δικαιοσύνης. Πόσοι όμως πιστεύουν ότι υπάρχει η δικαιοσύνη για μας; Ζούμε με τις ημερομηνίες του ...
2350 - Мы
Мы не успели увидеть солнце жизни и над нами оказалась тень оккупации. Родились поздно, но умираем рано. Мы прожили только судьбу момента и бессмертие ...
2350 - Εμείς
Δεν προλάβαμε να δούμε τον ήλιο της ζωής κι ήρθε πάνω μας η σκιά της κατοχής. Γεννηθήκαμε αργά, μα πεθάναμε νωρίς. Ζήσαμε μόνο το πεπρωμένο της στιγμής ...
2349 - The question of the innocents
You, who were not here, when we were there, you, who were not alive, when we were dying, you, who did not forget what you did not see, you, who did ...
2349 - Η ερώτηση των αθώων
Εσύ που δεν ήσουν εδώ όταν ήμασταν εκεί, εσύ που δεν ζούσες όταν πεθαίναμε, εσύ που δεν ξέχασες αυτά που δεν είδες, εσύ που δεν έφαγες τις αναμνήσεις ...
2349 - Вопрос ни в чём не повинных
Ты, кто не был здесь, когда мы были там, ты, кто не жил, когда мы умирали, ты, кто не забыл, то что не увидел, ты, кто не поел наши воспоминания, ...
2348 - Pontiac joke
Wasn’t it enough that I lost all my own people? Wasn’t it enough that I forgot my mountains? Wasn’t it enough that I was sacrificed in vain? Wasn’t ...
2348 - Anecdote pontique
Ne suffisait-il pas que je perde tous les miens ? Ne suffisait-il pas que j’oublie ma montagne ? Ne suffisait-il pas que je me sacrifie vainement ? Ne ...
2348 - Ποντιακό ανέκδοτο
Δεν έφτανε που έχασα όλους τους δικούς μου; Δεν έφτανε που ξέχασα τα βουνά μου; Δεν έφτανε που θυσιάστηκα μάταια; Δεν έφτανε που έζησα τον θάνατο μου; ...
2348 - Понтийский анекдот
Мало того, что я потерял всех своих? Мало того, что я забыл свои горы? Мало того, что я пожертвовал собой напрасно? Мало того, что я прожил свою ...
2347 - Κι όμως
Όταν ήμασταν μικροί όλοι μας έλεγαν πόσο μεγάλοι ήμασταν. Όταν μείναμε μόνοι μετά τη γενοκτονία των αθώων τότε καταλάβαμε πόσο μικροί ήμασταν. Ζούσαμε ...
2347 - Однако
Когда мы были маленькими все говорили нам, какие мы взрослые. Когда мы остались одни после геноцида невинных тогда мы поняли, насколько мы малы. ...
2346 - Συσχετισμοί και συγκρίσεις
Στον τομέα της πολιτικής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπάρχουν συσχετισμοί και συγκρίσεις. Το γενικό πρόβλημα, όμως, είναι ότι παραμένουν ουσιαστικά αόρατοι ...
2345 - La perspective linéaire et la critique de Leonardo da Vinci
Dans le contexte de la Renaissance, la perspective représente un problème fondamental. Nous sommes désormais tellement habitués à la représentation de ...
2344 - Η νέα απόφαση του ΕΔΑΔ
Η νέα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενισχύει δυναμικά και αποτελεσματικά τις ευρωπαϊκές προσφυγές. Το κέρδος βρίσκεται σε πολλαπλό ...
2343 - Nécessité d’écrire
Je regardais la carte de l’horreur et je voyais disparaître nos terres sous les pioches de l’oubli. Nos morts ne suffisaient donc pas il fallait aussi ...
2342 - Attente
Toi qui es sourd aux cris des victimes lis les maux de Hugo. Toi qui es aveugle aux blessures des innocents regarde les massacrés de Delacroix. Toi ...
2341 - Le renforcement des recours européens
Le nouveau cas d’un réfugié chypriote à l’encontre de la Turquie montre la voie à l’ensemble des réfugiés qui possèdent des actes de propriété. L’affaire ...
2340 - Άπονος ήλιος
Πάνω στα βλέφαρα του ήλιου δεν είδαμε ποτέ δάκρυα. Δεν μπορούσε να πονέσει γιατί ήξερε για μας. Δεν θα αντέχαμε και πέθανε άπονος.
2339 - Timeo hominem unius libri
Thomas d’Aquin n’imaginait sans doute pas une seconde interprétation de sa maxime et pourtant celle-ci est nettement plus efficace que l’initiale. Le paradoxe ...
2338 - La géométrie en tant qu’instrument pour l’étude des ombres de Leonardo da Vinci
Pour aborder le traitement de l’ombre chez Leonardo da Vinci, il ne faut pas passer directement à sa texture si particulière. Il faut tout d’abord enlever ...
2337 - Etude de profil de vieux d’après Leonardo da Vinci, Une des voies pour atteindre la beauté invisible c’est le réalisme.
Etude de profil de vieux d'après Leonardo da Vinci, Une des voies pour atteindre la beauté invisible c'est le réalisme.
2336 - Το βάρος της καμπάνας
Στα κατεχόμενα, σπάνιες είναι οι καμπάνες που αγγίζουν ακόμα τον ουρανό. Οι εγκλωβισμένοι δεν μπόρεσαν ν’ αντέξουν το βάρος τους γιατί δεν είχαν πια ...
2335 - Η πρώτη παρεξήγηση
Δεν ξέραμε τι κάναμε και ζούσαμε στη φυλακή της κοινωνίας. Και όταν ήρθε ο ελεύθερος άνθρωπος δεν καταλάβαμε ότι ήταν για μας. Μας μιλούσε με ανθρωπιά ...
2334 - L’innocence des ennemis
Cela faisait des jours que nous marchions dans le froid. Cela faisait des nuits que nous ne mangions pas. Une seule et unique chose nous tenait en vie ...
2333 - Aut Caesar aut nihil
Le misérabilisme social et politique nous fait perdre notre latin. Nous tentons toujours de faire quelque chose mais nous nous contentons du mieux que ...
2332 - Η επανάσταση του ανύπαρκτου λαού
Σιγά-σιγά παραμέρισαν τη λήθη της κοινωνίας. Η μνήμη γινόταν όλο και πιο δυνατή, όλο και πιο αφαιρετική. Κανείς δεν μπορούσε να της αντισταθεί διότι δεν ...
2331 - Le grain de l’ombre
Le Maître sculptait la matière avec la profondeur de l’ombre alors que le disciple ne voyait que lumière dans l’absence de pénombre. La maîtrise des reflets ...
2330 - L’apport de l’ombre dans la lumière de Leonardo da Vinci
Si la peinture de Leonardo da Vinci est si lumineuse c’est qu’il a su exploiter à merveille les qualités de l’ombre. Il a été un des premiers peintres ...
2329 - Etude de torse et muscles d’après Leonardo da Vinci
Etude de torse et muscles d'après Leonardo da Vinci
2328 - Το ανώνυμο κουτούκι
Έκανε κρύο εκείνο το βράδυ κι όμως η σόμπα έκαιγε. Πάνω στις ξύλινες καρέκλες ησύχασε για λίγο η ζωή μας. Μα η χαρά ήρθε με το ψωμί. Ήταν ξερό και ...
2327 - Οι άθλιοι του φωτός
Δεν υπάρχουν άσπρες μέρες για μας μόνο λευκές νύχτες στα υπόγεια της κοινωνίας. Ανάμεσα στους πίνακες και στα βιβλία μία μόνο σκέψη δεν πέθαινε ποτέ. ...
2326 - Τα μαύρα περιστέρια
Ήταν άπονη η ζωή και γλυκός ο θάνατος για τα μαύρα περιστέρια κι όμως πετούσαν πάνω στην πόλη της μοναξιάς. Δεν ήθελαν αγάπη ούτε στοργή μόνο κομμάτι ...
2325 - Approche polémologique de l’arménité
Une des caractéristiques de l’arménité, c’est la résistance face à l’effacement. Ce phénomène n’est pas étrange et il s’explique en partie par le génocide ...
2324 - Humain malgré tout
Je ne te connaissais pas mais ta tête penchée comme celle du Christ sur la croix me fit comprendre le sens caché de la passion. Tu m’as montré ce ...
2323 - Les yeux du Maître
Nous voyons les ténèbres pour montrer la lumière. Nous calculons les volumes pour dessiner la couleur. Nous observons les figures pour prévoir leur emplacement. ...
2322 - La voix de la nécessité
A travers la mémoire, ce morceau d’humanité dans notre intelligence, l’homme peut accéder à la dignité. Certes le chemin est étrange car il passe par la ...
2321 - Réflexions sur l’argument d’unicité de Leonardo da Vinci
Dans la compilation réalisée par Francesco Melzi qui se trouve à la Bibliothèque Vaticane de Rome nous trouvons l’extrait suivant. « Les sciences imitables, ...
2320 - Union européenne et dogme anglais
Le problème des négociations entre l’Union Européenne et la Turquie montre de plus en plus explicitement que cette dernière suit le dogme anglais en matière ...
2319 - Le temps des pauvres
Dans le temps l’orange n’était pas seulement bleue, elle était aussi un cadeau pour les enfants. Ensuite nous découpions son écorce en morceaux pour la ...
2318 - Chypre et le problème européen
L’existence de Chypre au sein de l’Union Européenne met en évidence un problème non pas historique mais institutionnel. Traditionnellement nous parlions ...
2317 - Notre destin
Nous avons appris à aimer nos morts car nous étions les seuls survivants. Nous avons oublié d’aimer le sort car nous étions les derniers vivants. Seulement ...
2316 - La dignité du sacrifice
Nous ne dormions jamais, nous avions trop peur de rêver, nous en connaissions le coût. Mais les villes de noyés plantées dans les montagnes exigeaient ...
2315 - Les courtisans
Ils étaient toujours auprès des puissants comme si la force pouvait traverser les parois opaques de la lâcheté. Et pourtant malgré leur ignorance les ...
2314 - Rencontre chaleureuse
« Près de Césarée, les Turcs assemblent dans un bâtiment plusieurs enfants. Ils appellent leurs mères et leur disent de reconnaître leurs enfants et ...
2313 - La leçon de barbarie
« A Malatia, les Turcs conduisent un enfant de 12 ans, islamisé, originaire de Samsoun, près d’un puits plein de cadavres et lui disent : « Regarde ce ...
2312 - Les petits souvenirs
Nous ne donnions pas d’importance à nos souvenirs avant que les contes de grands-mères ne nous fissent comprendre leur valeur. Les gens se moquaient bien ...
2311 - Les buveurs de silence
Un homme est agenouillé auprès d'un autre couché. Il semble lui parler mais l'autre ne dit rien. André, couché Tu ne dis ...
