Όσο και να προσπαθούσαν οι βαρβαρότητες
να φανούν ότι είναι γεωπολιτικά ορθές
τόσο καλύτερα έβλεπαν οι άλλοι
ότι δεν είχαν κανένα υπόβαθρο.
Ήθελαν απλώς να κατακτήσουν
την εξουσία και να επιβάλλουν τα θέλω τους.
Δεν υπήρχε άποψη για το μέλλον
εκτός από το να είναι το ίδιο
με την κατάσταση
που είχαν δημιουργήσει.
Γι’ αυτόν τον λόγο φοβόντουσαν
την αντεπίθεση της ιστορίας
παρόλο που τη θεωρούσαν νεκρή.
Διότι αυτή με τη στρατηγική
συνέχιζε την εξέλιξή της
παράγοντας νέα γεγονότα
πέραν των στιγμών.
Το πρόβλημα ήταν πάντα
το θέμα της διάρκειας
για τις δικτατορίες
επειδή ήθελαν να διατηρήσουν
το παρόν ως μέλλον
για να μην υπάρχει δυνατότητα αλλαγών
εκτός βέβαια από τις δικές τους.
Αλλά αυτό δεν σήμαινε
ότι δεν υπήρχε αντίσταση.
Όσο αφανής κι αν ήταν
συνέχιζε να παράγει έργο
σαν το θεμέλιο
μέσα στην αυτοκρατορία.
Έτσι άλλωστε δημιουργούνταν
κι οι φθορές του συστήματος.
Διότι ακολουθούσαν
και τα νοητικά σχήματα
του Clausewitz
κι όχι μόνο του Sun Tzu.
Διότι υπήρχε
το υπόβαθρο της Ανθρωπότητας
που δεν μπορούσε
να ανεχθεί τα πάντα
δίχως ν’ αντισταθεί.