– Άκου τη σιωπή.
– Δεν κατάλαβα.
– Δεν ακούς;
– Όχι.
– Τότε γιατί μιλάς;
– Για να καταλάβω.
– Μόνο που κάνεις θόρυβο.
– Και πώς να κάνω αλλιώς;
– Να ψάλλεις…
– Να ψάλλω;
– Σωστά.
– Μα δεν είμαστε στην εκκλησία.
– Και εδώ υπάρχει ανάγκη.
– Αφού το λέτε, Δάσκαλε…
– Αν δεν το ήξερα, δεν θα το έλεγα.
– Δεν το είχα σκεφτεί.
– Από τι θέλεις ν’ αρχίσουμε;
– Την παραλλαγή.
– Αυτή που λέμε το πρωί.
– Ναι αυτή γιατί έχει πολλές αλλαγές.
– Και ρυθμούς.
– Ακριβώς.
– Απλώς να προσέχεις τα ισοκρατήματα
– Ναι, Δάσκαλε.
– Αρχίζουμε, μαθητή.