338 - Το χρώμα του αοράτου
Στην Κύπρια Μούσα Πέρασαν χίλια χρόνια κι όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνη την πληγή που άνοιξε ο κεραυνός στα βλέφαρα της λησμονιάς εκείνη τη στιγμή που …
Στην Κύπρια Μούσα Πέρασαν χίλια χρόνια κι όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνη την πληγή που άνοιξε ο κεραυνός στα βλέφαρα της λησμονιάς εκείνη τη στιγμή που …
Πριν μελετήσει κάποιος τον χρωματισμό, δεν μπορεί να φανταστεί το χρώμα της μουσικής, αυτό σκέφτηκε, όταν ένιωσε το …
Οι ανταύγειες του Χρόνου φάνηκαν χάρη στις πτυχές του φορέματος της Σοφίας έτσι το ανθρακί έγινε και μπλε που θύμισε εκείνο το χρώμα του αοράτου …
Ποιος θα έδινε σημασία σ’ ένα ποντίκι και ειδικά μέσα στη θάλασσα αν δεν ήξερε για το πείραμα και τον λαβύρινθο; Κι όμως αποφάσισε να μην το ξεχάσουν …
Με το σώμα σου ως όργανο χόρεψες τα ποιήματα του Χρόνου και φάνηκε το χρώμα του αόρατου που γίνεται κίνηση των πράξεων σε όλους όσους προσπαθούν …
Πάνω στους πύργους η πολυχρωμία ήταν το στοιχείο το χαρακτηριστικό κι όμως αυτό παρέμενε αόρατο στους περισσότερους. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι …
Πριν δεν είχες καμιά εικόνα για τους χαμαιλέοντες και το τέρας τώρα όμως είδες έργο πραγματικότητας προσαρμοσμένο για να είναι κατανοητό σε …
Μέσα στο σκοτάδι της μουσικής Ο Δάσκαλος ήταν σε θέση να ακούσει τη ζωγραφική. Το λαούτο δεν ήταν παρά μόνο η αρχή από ένα έργο τέχνης. Το παίξιμο …
Με την ταχύτητα του Χρόνου αποθηκεύουμε μνήμη αλλά χρειαζόμαστε φως για να την κωδικοποιήσουμε και να την μετατρέψουμε σε πολυπλοκότητα γνώσεων που …
Το παίξιμο της κιθάρας δεν είναι μόνον μια αιώνια ανάμνηση μα η μνήμη του μέλλοντος που δεν παύει να εξυμνεί την αξία του παρελθόντος για να χτίζει …
Αν δεν μπορείς να δεις το χρώμα του αοράτου, αν δεν μπορείς να ανακαλύψεις το χρώμα των χαμαιλεόντων όταν δεν είσαι σε κάποιο περιβάλλον, αν δεν μπορείς …
Όποιες και να είναι οι δυσκολίες, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς ότι είμαστε του Θεμιστοκλή. Με άλλα λόγια, είμαστε ικανοί να επιλέξουμε ποιοι είναι οι δικοί …
Τα χρώματα του αόρατου… Με αυτά θα έγραφε την εικόνα. Είχε ετοιμάσει τις μπογιές με τον παραδοσιακό τρόπο. Δεν ήθελε άλλον. Το είχε εξασφαλίσει ως …
Η ζωή του Τάσσου είναι έργο ζωγραφικής γιατί τελείωσε μετά από πολλές μάχες με επιτεύγματα και κατορθώματα γιατί ήταν απαραίτητα για την πατρίδα …
Κάτω από τον ήλιο περπατούσαμε αργά γιατί τα βήματά μας έμπαιναν βαθιά μέσα στη γη αφού είχαν το βάρος της μνημοσύνης κι εσύ ρωτούσες για τον προορισμό …
Δύο φίλοι περιμένουν το ΜΕΤΡΟ στη στάση ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ καθισμένοι στις καρέκλες. Από πάνω τους υπάρχει ο στίχος του ΚΑΒΑΦΗ «Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι» …
Ήταν μικρά τα χρόνια τότε. Δεν έδιναν αρκετή σημασία στις λεπτομέρειες. Ενώ τις είχε εντοπίσει από την αρχή. Επέλεγε ήδη τα χρώματα από τότε. Ενώ …
Ο τολμηρός φωτογράφος ακολουθούσε με το βλέμμα κάθε κίνηση του δασκάλου για να παγώσει το χρόνο και να φανούν τα χρώματα που δεν πιστεύει η κοινωνία …
Οι πολύχρωμοι τοίχοι δεν υπάρχουν παρά μόνο στο Ινστιτούτο γιατί η ελευθερία δεν είχε αγγίξει όλους τους μαθητές ενώ ο καθένας πάλευε με τους …
Χρωματική φαντασία επιλέξαμε μαζί για να μην αφήσουμε την ασπρόμαυρη πραγματικότητα να σβήσει το μέλλον κι έτσι κλέψαμε το χρώμα του αοράτου για …
Η ομορφιά του γαλάζιου δεν προέρχεται μόνο από τη θάλασσά μας αλλά και από τον ουρανό δίχως αυτό το χρώμα του αόρατου, άγνωστο θα παρέμενε για όλους …
Ο ανύπαρκτος κύκλος γύριζε μόνος του όλον τον κόσμο δίχως να περιμένει τους επιφυλακτικούς διότι δημιουργούσε τη μνήμη μέλλοντος όταν όλοι πια …
Έπρεπε να την πιστέψεις για ν’ ακούσεις εκείνη τη μουσική που ερχόταν από τα βάθη του χρόνου για να μας αγγίξει. Αυτό σκέφτηκε ο Δάσκαλος μπροστά στο χαμόγελο …
Δύο φίλοι βρίσκονται σε μία τεράστια παραλία και περπατούν στην άμμο. – Νιώθω ένα χέρι στο λαιμό μου. Μπορείς να κοιτάξεις να δεις τι χέρι είναι; Πρόλαβε, …
Όταν αντιληφθείς ότι το χρώμα του αοράτου είναι η νοημοσύνη τότε θα επινοήσεις την πιο τρομακτική ιδέα και θα κατανοήσεις ότι η χειρότερη γενοκτονία …
Ένας Κινέζος φιλόσοφος έγραψε ότι για να κατανοήσεις πραγματικά την έννοια της ελευθερίας πρέπει να πας φυλακή. Η στέρηση της έννοιας αναδεικνύει το βάθος …
Για να κατανοήσουμε την επινόηση των χρωμάτων του Vincent van Gogh, ο Νίκος Λυγερός μάς δείχνει ένα νέο μονοπάτι με το χρώμα του αοράτου. Αυτός ο δρόμος …
Πυρκαγιά στη βιβλιοθήκη. Το αεροσκάφος είχε πέσει δίνοντας την τελευταία μάχη του. Κανένα από τα μέλη της ομάδας δεν επέζησε. Κανένα στοιχείο δεν άντεξε …
Δεν είχες διαβάσει εκείνο το επικό βιβλίο του συγγραφέα της αποκρυστάλλωσης αλλά φορούσες ήδη τα χρώματα. Δεν είχες τις πληγές ενός αόρατου κόσμου όπου …
Ποιος μπορούσε να δει ότι τόσα χρόνια κρυβόσουν; Ποιος πρόσεχε ότι ζούσες μόνο με αινίγματα; Ποιος ήθελε να θυσιάσει το χρόνο για σένα; Κανείς! Έτσι …
Η νέα έκθεση ζωγραφικής του Νίκου Λυγερού με τίτλο Ο κόσμος του Vincent είναι αφιερωμένη στο έργο του Vincent van Gogh (1853-1891). Αποτελεί την εικαστική …
Ποιος μπορούσε να φανταστεί ένα ζωγράφο που του έλειπαν τα χρώματα; Κανείς μέσα στην κοινωνία της λήθης και της αδιαφορίας. Γι’ αυτούς, ένας ζωγράφος έχει …
Ενώ δεν ήξερα τι ακριβώς ήθελες προσπαθούσα ν’ αντικρίσω το βλέμμα του χαμαιλέοντα για να καταλάβω επιτέλους ποιο είναι το χρώμα του αοράτου. Μόνο τότε …
Τέσσερα χρώματα μόνο: το φωτεινό κίτρινο, το παράξενο κόκκινο, το πιο βαθύ γαλάζιο και το απόλυτο μαύρο περίμεναν ν’ αγγίξουν το λευκό. Ποιος πρόσεξε την …
Σιγά-σιγά παραμέρισαν τη λήθη της κοινωνίας. Η μνήμη γινόταν όλο και πιο δυνατή, όλο και πιο αφαιρετική. Κανείς δεν μπορούσε να της αντισταθεί διότι δεν …
Κανείς δεν ήξερε πού ήμουν. Κανείς δεν μ’ έψαχνε εκεί που έπρεπε, όμως το χρώμα του αοράτου κινδύνευε. Είχαν αρχίσει το έργο τους τα καθάρματα. Έσβηναν …
Δύο φίλοι συναντιούνται μετά από μήνες στον δρόμο. Χειμώνας. 1 ώρα πριν τα μεσάνυχτα. – Νίκο μου εσύ είσαι; Δεν σε αναγνώρισα χωμένο στο κασκόλ. Τον …
Δεν ήξερες τι σημαίνει σκλαβιά, ο ορίζοντάς σου δεν έφτανε τα σίδερα. Δεν ήξερες τι σημαίνει ελευθερία, ο κόσμος σου δεν ξεπερνούσε την κοινωνία. Κι …
(Συνέντευξη στον Λούης Γκόμεζμπεκ) 1) Το θέατρο είναι τελικά μαθηματική τέχνη; Η ερώτησή σας εμπεριέχει πολλαπλά …
Μια μέρα τού ήρθε μια ιδέα. Ήταν μια ιδέα επικίνδυνη στους κόλπους αυτού του αγώνα που έδινε η σκέψη εδώ και χιλιετίες. Όμως η ιδέα ήταν εδώ, λες και …
Μπορεί ο θόρυβος να είναι μεγάλος, η σιωπή δεν παύει όμως. Συνεχίζει το έργο της μέσα στο χρώμα του αοράτου. Είναι ο μόνος τρόπος για να παραμείνεις …
Κάθε βράδυ που ζωγράφιζες τα ίχνη της ανθρωπιάς, έβλεπες το χρώμα του αοράτου. Το κουρασμένο χέρι πάλευε με το πινέλο. Ήταν τόσο βαρύ όσο η πληγή ήταν …
Οι αθώοι δεν ήξεραν τίποτα για τους Χιλιόχρονους Χαμαιλέοντες ούτε καν την ύπαρξή τους. Δεν γνώριζαν τι σχέση είχαν με τους ακάθεκτους αετούς. Η βραδύτητά …
Σε μια κοινωνία όπου όλοι αναζητούσαν την ευτυχία η χαρά ήταν μια υποτιμημένη έννοια στην οποία σπάνια έδιναν σημασία ακόμα και οι άνθρωποι. Την είχαν …
Μελέτησε τη σκακιέρα Sierpinski-Einstein-Rosen. Κι αναγνώρισε αμέσως θεμελιακά στοιχεία που είχε μέσα του. Έτσι ενώ είχε την εντύπωση αρχικά ότι ήταν …
Πίσω από τις μάσκες της Βενετίας και επάνω στα κανάλια εξετάζουμε το φως της σελήνης για να δούμε αν θα μπορούσαμε να βρούμε την πορεία μας έως το …
Πώς αναγνωρίζεις ότι ζεις μία εποχή με ρινόκερους όταν δεν ξέρεις ότι υπάρχουν άλλα ζώα απλώς αναζητάς τους χαμαιλέοντες που είναι ικανοί να προσαρμοστούν …
Νέα σχήματα σε παλιά δεδομένα δημιουργούν καινοτομίες κι αν το αντιληφθείς θα αρχίσεις μαζί μας την έρευνα για τη συνέχεια αφού οι αριθμοί δείχνουν …
Έξω από την πόρτα ακούστηκε ένας παράξενος θόρυβος. Ήταν ο ίππος πάνω στη σκακιέρα. Είχε κάνει κίνηση μπορεί και υπερκίνηση έμοιαζε με άγγελο σαν το …
Δύο κεφάλαια. Δύο σελίδες. Η πρώτη για το μέλλον, η δεύτερη για το παρελθόν. Ταυτόχωρα στο ίδιο φύλλο. Δύο κεφάλια, ένας αετός. Το ίδιο νοητικό σχήμα. …
2 φίλοι βρίσκονται μέσα σε ένα κελί. Είναι νύχτα και κυριαρχεί ησυχία. Φορούν ολόλευκα ρούχα. – Πόσα χρόνια είμαστε άραγε φυλακισμένοι; – Όσο είμαστε …
Όταν δεν ήμουν παιδί γεννήθηκα γέρος για να ζήσω ελεύθερος μέσα στην Ανθρωπότητα δίχως καμία εξάρτηση από την κοινωνία της αδιαφορίας για την οποία …
Τώρα που διαβάζεις την ώρα που γράφω ξέρεις ότι περπατώ εδώ και αιώνες ανάμεσα στους σκλάβους για να δείξω ότι κι αυτοί μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι …
Μαθητής: Γιατί βάλατε το μονοπάτι στο τέλος; Δάσκαλος: Διότι δεν υπήρχε στην αρχή. Μαθητής: Είχε …
– Τι είπε ο δάσκαλος; – Να ετοιμάσουμε τον κατάλογο… – Τι είπε, λέει; – Τον κατάλογο της έκθεσης. – Μα θα πουλήσουμε τα έργα; – Όχι βέβαια! – Μπορείτε …
– Ήταν ανάγκη να ζωγραφίσεις το γέρο; – Ποιος άλλος θα το έκανε; – Έχει τόση σημασία; – Δεν ήθελα να τον ξεχάσω. – Γιατί; – Του έδωσε σημασία ο Vincent… …
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μικρή, τόσο μικρή, που κανείς δεν την πρόσεχε. Τη ’λέγαν Φωτεινή, γιατί ακόμα και μέσα στο πιο μαύρο σκοτάδι έλαμπαν …
Σηκωθήκαμε με τη μέρα και τον ήλιο της δικαιοσύνης. Οι δρόμοι ήταν ανοιχτοί και άδειοι. Μόνοι μας περπατούσαμε με το ρυθμό του πόνου. Δεν ξέραμε τι αναζητούσαμε …
Ο Δημήτρης αγαπούσε τα παιδιά. Και τα παιδιά τον αγαπούσαν. Δεν κοίταζε τις ζωγραφιές, μόνο τα χρώματα. Έβλεπε τις χαρές και πρόσεχε τις λύπες. Ήξερε για …
Αν και η ιστορία του πολέμου έχει την ίδια ηλικία με την ιστορία της ανθρωπότητας, η στρατηγική είναι πολύ πιο νέα από τον πόλεμο. Για πολλούς αιώνες, …
Το διαμέρισμα ήταν γεμάτο χρώματα. Οι τοίχοι, τα έπιπλα, ακόμα και τα βιβλία ήταν χρώματα. Ζεστά. Τίποτα δεν ήταν μαύρο μα ούτε και λευκό. Κάποιος …
[Δύο γέροι, στο σπίτι τους, στην Αγία Τριάδα… Ο άντρας κρατά ένα γαλάζιο τετράδιο και η γυναίκα καθαρίζει αμύγδαλα…] Δήμητρα: Τον σημείωσες κι αυτόν; …
Διάβασε με τα δάχτυλα τα ίχνη της ουσίας …
Αν είσαι ικανός ν’ ανακαλύψεις την εσωτερική ομορφιά τότε η βαθύτητα θα μεταμορφωθεί σε καμπυλότητες και διακλαδώσεις και θα δεις την ομορφιά …
Τα έξυπνα παιχνίδια πάνω στο τραπέζι ήταν σε ετοιμότητα, αφού ανά πάσα στιγμή μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να δείξει πώς λειτουργεί σε τοπικό …
Αυτό το άρθρο έχει σκοπό να αποσαφηνίσει κάποιες έννοιες κλειδιά που εμφανίζονται σε πολλά σημεία του έργου μας είτε ως εκφράσεις είτε ως νοητικά σχήματα, …
Επειδή κατάλαβε ότι όλοι κοίταζαν τον ίδιο αγώνα την επόμενη τους κάλεσε στο Ινστιτούτο για να ζήσουν μαζί με το τζάκι τη σκακιέρα το κονιάκ …
Για αιώνες δεν ήσουν πράσινος αλλά πάντα κόκκινος και γαλάζιος γιατί το δέντρο ήθελε τη γη και τον ουρανό το παρελθόν και το μέλλον για να …
Τα όρια της σκέψης μας είναι πολύ μικρά αν δεν ξεπεράσουμε τα εμπόδια της γλώσσας που δεν επαρκεί για να εκφράσει την σκέψη μας αν δεν σκεφτούμε …
Ο Δάσκαλος δημιουργεί σκακιέρες για να ζωντανέψουν τα ξύλα για να γίνουν κομμάτια και πιόνια πάνω τους για να αποκτήσουν ένα ρόλο μια οντολογία μαζί …
Έφυγε ο φίλος μας ο σκακιστής κι επέλεξε την Κυριακή του Πάσχα για να μας αποχαιρετίσει πάντα διακριτικά δίχως να κάνει θόρυβο όπως ήταν στη ζωή του …
Θα μπορούσε να ήταν μία μικρή σαλαμάνδρα, μία μικρή ταραντούλα, ένα μικρό σαμιαμίδι ή μια μικρή σαύρα. Μόνο που δεν ήταν κανένα από αυτά. Όλα αυτά τα μικρά …
Την ίδια χρονιά που γνωριστήκαμε στο κόκκινο σπίτι ένας δάσκαλος σ’ ένα παλιό κάστρο έβαζε το χρώμα και τη δημιουργία μετά τα δρύινα στη διαφάνεια …
Άκου την ουσία μέσω της μουσικής που θυμάται τους ήχους που γέμισαν το παρελθόν με τα χρώματά τους όταν κανείς δεν μπορούσε να δει τον εαυτό του …
Προσέχω τις εικόνες που επιλέγεις για να αναδείξεις τις σκέψεις και βλέπω τη γυναίκα με το κάδρο δίχως πίνακα. Είδες λοιπόν κι εσύ το έγκλημα ειρήνης …