N. LYGEROS PhD

Opus

6001 - L’autre facteur de Vincent

« En ce moment, je suis en train de faire le portrait d’un facteur en uniforme bleu foncé, avec du jaune. Une tête un peu comme celle de Socrate, presque ...

6001 - O άλλος παράγοντας του Vincent

«Αυτή τη στιγμή, φτιάχνω το πορτραίτο ενός ταχυδρόμου με στολή σε βαθύ μπλε, μαζί με κίτρινο. Ένα κεφάλι κάπως σαν του Σωκράτη, σχεδόν ανύπαρκτη μύτη, ...

6000 - Το ανθρώπινο βιβλίο

Όλοι πίστευαν ότι τα βιβλία είναι νεκρά φύλλα που ξέχασαν το δέντρο τους. Μα κανείς δεν είχε δει το ανθρώπινο βιβλίο φτιαγμένο με φως και χρόνο. Ποιος ...

5999 - Η δική μας ιστορία

Όταν έκανες την προσευχή σου θυμάσαι για ποιον λόγο ή έγινε από συνήθεια όπως οι περισσότεροι; Δεν βλέπεις ότι δεν αρκεί για την δική μας ιστορία; Η χώρα ...

5998 - Η πρώτη αναφορά

Πότε πρέπει να κάνεις την πρώτη φορά; Λίγο πριν τον θάνατο όχι τον δικό σου αλλά της κοινωνικότητάς σου. Πώς γίνεται αυτό; Με την αγάπη για την ανθρωπότητα ...

5997 - Πότε θα γεννηθούν;

Πότε θα γεννηθούν οι επόμενοι άνθρωποι για να διαβάσουν το έργο των δασκάλων που περιμένει για να βοηθήσει την ανθρωπότητα; Κι εσύ θα κάνεις κάτι ή απλώς ...

5996 - Κι αν έμαθες μπουζούκι;

Κι αν έμαθες μπουζούκι τι σημασία έχει αν δεν παίζεις για τους άλλους και δεν κλάψουν για τα παλιά που ξέχασε η κοινωνία; Μην πιστεύεις σε τίποτα αν δεν ...

5995 - Το πικρό ψωμί

Το πικρό ψωμί ήταν στην ανάμνησή μας γλυκό σαν το λουκούμι ενός παλιού καφενείου που είχε ένας παππούς της άλλη κατοχής.          Και τώρα ό, τι και ...

5994 - Το βάρος του φτερού

Κάθε φορά που γράφεις νιώθεις το βάρος του φτερού διότι κάθε λέξη είναι μία ευθύνη για το λαό του φωτός. Και το μαύρο μελάνι πηχτό σαν το αίμα σου πληγώνει ...

5993 - Οι πέτρες της εκκλησίας

Πρόσεξες πόσες πέτρες έχει αυτή η εκκλησία; Όχι, βέβαια. Ποιος θα τις μετρούσε άραγε; Εκτός αν… Ναι, μπορεί εκείνος που όλοι ονομάζουν τέρας. Διότι ανάμεσα ...

5992 - Ο δολοφόνος  κι η Παναγιά

Ο δολοφόνος κι η Παναγιά σαν σπάνιο ζευγάρι δεν έγιναν κατανοητοί σε όλη την κοινωνία που πίστευε μόνο στο τραγούδι. Όμως όταν άγγιξαν την ψυχή του λαού ...

5991 - Ήρθε μόνο η μοναξιά

Ο καθένας περίμενε τον άλλον αλλά ήρθε μόνο η μοναξιά και κάποιος δεν έπρεπε να την μοιράσει σε όλους για να νιώσουν επιτέλους την καλοσύνη της μοιρασιάς ...

5990 - Στεγνό το σώμα

Ακόμα και στεγνό το σώμα ο δάσκαλος προχωρούσε στους άδειους δρόμους για να βρει τους άλλους που δεν ήξεραν ότι υπήρχε τόση ανθρωπιά. Κι αν η κοινωνία ...

5989 - El muerto

Δεν ήταν έκφραση ούτε λογοπαίγνιο. Απλώς έπρεπε να πει τουλάχιστον σε ένα φίλο την αλήθεια του γέλιου. Το χαμόγελο δεν επαρκούσε πλέον. Το πρέπον ...

5988 - El Che

Ποιος ήξερε για την Αργεντινή σου; Μερικοί φίλοι. Ποιος ξέρει για την Κούβα; Μόνο η επανάσταση. Ποιος ξέρει για τον Μπολιβία; Μόνο οι εχθροί. Μα τώρα ακόμα ...

5987 - Ακόμα λείπει η μουσική

Το λιμπρέτο ήταν έτοιμο εδώ και χρόνια μέσα στη σιωπή και κανείς δεν το πρόσεχε. Όμως υπήρχε ακόμα κι αν έλειπε η μουσική μόνο που  ποιος το ήξερε εκτός ...

5986 - Η άμμος του αγώνα

Ποιος κοιτάζει την άμμο αν δεν έγινε αγώνας; Ποιος προσέχει τις πύλες όσο δεν είναι θερμές; Με άλλα λόγια για σένα πού είναι η ουσία;  Στην εξουσία; ...

5985 - Το πουλί του Παντελή

Το πουλί του Παντελή δεν ήταν μόνο από την Ανατολή όπως νόμιζαν οι περισότεροι αλλά υπήρχαν κι οι χειρότεροι που δεν ήθελαν τους πόνους και προτιμούσαν ...

5984 - Η σκληρότητα του δυόσμου

Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πόσο σκληρός είναι ο δυόσμος μέσα στην μνήμη του λαού; Έπρεπε να πιάσουμε κουβέντα για να νιώσουμε την μέντα που έκρυβε ...

5983 - Le mistral de Vincent

« Toutefois, il fait beaucoup de vent, un vent tout à fait furieux et redoublant : le mistral, le plus souvent assez gênant ; quand il faut que j’aille ...

5983 - O μαΐστρος του Vincent

«Ωστόσο, φυσάει πολύ, έναν άνεμο οργισμένο και ενισχυόμενο: Ο μαΐστρος, τις πιο πολλές φορές αρκετά ενοχλητικός· όταν πρέπει να πάω να ζωγραφίσω εκεί ...

5982 - Un effet magnifique de Vincent

« J’ai vu un effet magnifique et très étrange ce soir. Un très grand bateau chargé de charbon sur le Rhône amarré au quai. Vu d’en haut il était tout ...

5982 - Ένα θαυμάσιο φαινόμενο του Vincent

«Είδα ένα φαινόμενο έξοχο και πολύ παράξενο απόψε. Ένα τεράστιο πλοίο φορτωμένο με κάρβουνο στον Ροδανό δεμένο στην αποβάθρα. ...

5981 - Le facteur de Vincent

« Maintenant je suis en train avec un autre modèle : un facteur en uniforme bleu, agrémenté d’or, grosse figure barbue, très socratique. Républicain enragé ...

5980 - Σε ποια ταβέρνα;

Σε ποια ταβέρνα πήγαινε εκείνος ο μάγκας, ο καρδιακός σου φίλος; Μετά από τόσα χρόνια πού να θυμηθείς αυτή τη λεπτομέρεια; Κι όμως αν μπορέσεις πρέπει ...

5979 - Ακόμα μια πίκρα

Ακόμα μια πίκρα καημένε Θανάση μου αυτό θέλεις να πεις και δεν χαμογελάς; Ή έχεις κάτι άλλο μέσα στη μικρή σου καρδιά; Ό,τι και να ’ναι πες το αρκεί να ...

5978 - Δεν πειράζει

Δεν πειράζει, αυτό δεν έλεγες πάντα; Και τώρα, τι έχεις να πεις μπροστά στα νεκρά περιστέρια; Τέλος πάντων; Γιατί τους άφησες να τα χτυπήσουν αλύπητα, ...

5977 - Το κρυφό παράθυρο

Όταν κοίταζαν όλοι την πόρτα που κλείδωσαν οι αρχές έβλεπες ήδη το κρυφό παράθυρο. Περίμενες να δείς εκείνο το βλέμμα που ζούσε πίσω από το θάνατο ...

5976 - Το λατρευτό χέρι

Διάλεξε προσεχτικά το λατρευτό χέρι σου γιατί μόνο αυτό μπορεί να σε πληγώσει θανάσιμα. Όλα τα άλλα δεν είναι παρά μόνο χάδια ζωής σε σχέση με ...

5975 - Το ρεζίλι της κοινωνίας

Εκεί που ζούσαν μερικοί άνθρωποι ήρθε το ρεζίλι της κοινωνίας και κάθε άτομο έκανε τη διάσπασή του για να μην υποστεί την άπονη ζωή          και να ...

5974 - Τραγούδι μες τ’ αμάξι

Ήταν αργά εκείνο το βράδυ και η κούραση μεγάλη αλλά όταν έβαλες το δίσκο του ξενιτεμένου πατέρα σου και γέμισε τ’ αμάξι με τραγούδι αλλάξαμε ζωή μαζί. ...

5973 - Ποιος έχασε τι;

Ποιος ήταν εκείνος ο ζωγράφος που έχασε; Τι ήταν εκείνο που έμεινε μετά; Ένας παράξενος πίνακας μ’ένα πορτραίτο ανύπαρκτο. Και εσύ που τα έζησες ...

5972 - Η γραφή που σβήστηκε

Δεν υπήρχε πια λάθος Ήταν όλοι νεκροί. Ο λαός δεν πρόφτασε να ζήσει τό’νομά του. Η κοινωνία είχε αποφασίσει να τον εξοντώσει. Δεν έμεινε τίποτα ...

5971 - Εκείνη την εποχή

Εκείνη την εποχή δεν ανακάλυψε την εικασία που ακόμα και τώρα αγγίζει τη θεωρία όπου δεν υπάρχει βασιλιάς αλλά μόνο παρτιτούρες μιας σιωπηλής μουσικής; ...

5970 - Οι κρυφές νότες του Bach

Οι κρυφές νότες του Bach ήταν το ίδιο του το όνομα κι αυτή η αυτοαναφορά στο προτελευταίο του έργο δεν ήταν μόνο μουσική αλλά το ορθολογικό κλείσιμο μιας ...

5969 - Για μια παλιοκουβέντα

Ούτε για μια παλιοκουβέντα δεν μπορείς πια να βρεις για τους φίλους που δεν ξέχασαν γιατί τους έχει θάψει η κοινωνία της λήθης. Και τώρα και πάλι μόνος ...

5968 - Μες στο Θησείο

Μες στο Θησείο στο στέκι του Ηλία εκεί κοντά στο δέντρο και στο παλιό καΐκι, δοκιμάσαμε τη σιωπή με τα δόντια και τα δάκτυλα για να ζήσουμε και πάλι όχι ...

5967 - Ο κρυφός ντουνιάς

Τα όμορφα τραγούδια ήταν κάτω από τα σκουπίδια μιας γαμημένης κοινωνίας Κι έπρεπε οι άνθρωποι να σκάψουν με τα μπουζούκια τις παλιές πενιές. Αλλιώς κανένας ...

5966 - Ο πέτρινος περίπατος

Ο πέτρινος περίπατος περίμενε όλα τα λάθη για να δείξει τη φυλακή του παλιού φιλόσοφου. Κι όμως όλη η κοινωνία προχωρούσε ήρεμη ...

5965 - Τα άδικα παράπονα

Τα άδικα παράπονα δεν μας πληγώνουν. Και γιατί άλλωστε; Έτσι δεν είναι τα παιδιά; Αυτό σκέφτηκε ο γέρος όταν κοίταξε την εγγονή του να κλαίει και πάλι. ...

5964 - Κοντά στον Πειραιά

Κοντά στον Πειραιά εκεί που χόρευαν τα παλιά παιδιά θυμηθήκαμε να πάμε όχι στα ξένα του ήλιου αλλά στη δική μας σκιά για να δούμε το νησί που δεν ξέχασε ...

5963 - Η πενιά που χάθηκε

Μόνο όταν άκουγε το μπουζούκι θυμόταν το ζεϊμπέκικο της παλιάς γειτονιάς. Τότε χόρευαν όλοι μαζί για να δείξουν στον εχθρό όχι τη δύναμη αλλά την αντοχή ...

5962 - Η φυλακή του Μανώλη

Η φυλακή του Μανώλη άνοιξε όταν έσπασαν οι χορδές του μπαγλαμά. Τότε κατάλαβε την αξία ενός μοναδικού φίλου. Πριν άκουγε μόνο τον ήχο ενώ τα λόγια ήταν ...

5961 - Το παλιό παλτό

Κοιτάζουν όλοι τα νέα ρούχα και ξέχασαν το παλιό παλτό εκείνου του στρατιώτη που πέθανε δύο φορές για να μην του κλέψουν ένα γαλανόλευκο πανί. Βλέπουν ...

5960 - Ο σπασμένος μπαγλαμάς

Ποιος θυμάται τον σπασμένο μπαγλαμά; Κι όμως η μουσική του άλλαξε τα τραγούδια μας. Έφυγαν πια οι μάγκες κι έμειναν οι αδελφές. Τα πουκάμισα δεν είναι ...

5959 - Το γράμμα του αλήτη

Το γράμμα του αλήτη δεν το διάβασε κανείς. Δεν τον ήθελε η κοινωνία και πέθανε μόνος του. Κανείς δεν πρόσεξε την αγάπη του για τα αρχαία. Δεν έδιναν σημασία ...

5958 - Ένα απλό σταφιδόψωμο

Ένα απλό σταφιδόψωμο  αρκεί για να δείξεις στον άλλο πόση σημασία του δίνεις. Ποιος μαθητής του κόσμου μπορεί  να το καταλάβει δίχως εξηγήσεις; Αν ...

5957 - Σ’ εκείνη την παράξενη γωνία

Όταν είδαμε εκείνη την παράξενη γωνία δεν είπες τίποτα. Δεν ήξερες βέβαια ούτε για τον πόλεμο ούτε για τον εμφύλιο. Κι όμως τα αρχαία ήταν πάλι τα ίδια ...