4927 - Un groupe de Klein localement libre.
Un groupe de Klein localement libre.
N. LYGEROS PhD
Opus
4926 - Hommage à Jacques Tits.
Hommage à Jacques Tits.
4925 - L’ami zouave de Vincent.
L'ami zouave de Vincent.
4924 - Une mangeuse de pommes de terre de Vincent.
Une mangeuse de pommes de terre de Vincent.
4923 - Le Mûrier de Vincent.
Le Mûrier de Vincent.
4922 - Οι ψαλμοί του Δαβίδ – 132
Υπάρχει τίποτα καλύτερο στον κόσμο από το να ζήσουν ενωμένα τ’ αδέλφια και τα αγαθά να μοιραστούν; Σαν το μυρωμένο θυμίαμα του έντιμου κεφαλιού, που ...
4921 - Sin guitarra
¡No! ¿Por qué? No quiero. Lo sé, has muerto. Sin guitarra. Ahora estoy sólo. Vives dentro de mí con una voz falsa por que no puedo de otra manera. ...
4921 - Δίχως κιθάρα
Στον Φάνη Όχι! Γιατί; Δεν θέλω. Το ξέρω, πέθανες. Δίχως κιθάρα. Είμαι μόνος πια. Είσαι μέσα μου με μια ψεύτικη φωνή διότι δεν μπορώ αλλιώς. Πώς ν’ αντέξω; ...
4920 - Quand Michel est mort
C’était un film en noir et blanc sans metteur en scène, seul un chanteur dansait sur les pas de la lune. La société le voulait mauvais mais les hommes ...
4920 - Όταν πέθανε ο Μιχάλης
Ήταν ασπρόμαυρη η ταινία δίχως σκηνοθέτη, μόνος ένας τραγουδιστής χόρευε με τα βήματα της σελήνης. Η κοινωνία τον ήθελε κακό αλλά οι άνθρωποι άντεξαν κι ...
4919 - Η εκκλησία που έγερνε
Εκεί κοντά στο Λευκό Πύργο σ’ ένα τετράγωνο της ζωντανής σκακιέρας μία εκκλησία έγερνε σιωπηλά. Δεν είχε δώσει την τελευταία μάχη στον πόλεμο της μνήμης ...
4918 - Τα απαίσιο ταλέντο
Εκείνο το κοριτσάκι είχε ταλέντο. Οι κριτές δεν μπορούσαν να τ’ αγνοήσουν. Έπρεπε να το εξοντώσει η κοινωνία. Ήταν ο μοναδικός τρόπος για να ζήσει. Έτσι ...
4917 - Δεν επικρίνω το Θεό
Δεν επικρίνω το Θεό, δεν επικρίνω κανέναν. Τον εαυτό μου, μόνος, κοροϊδεύω, και τραγουδώντας μάλιστα. Οργώνω το χωράφι μου – φτωχό αργό! Και σπέρνω λόγο. ...
4916 - Μου φαίνεται, αν και δεν ξέρω
Μου φαίνεται, αν και δεν ξέρω, ότι οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν, μεταμορφώνονται όσο ζουν ακόμα σε χοίρους για παράδειγμα και ζουν, λούζονται στις λάσπες, ...
4915 - Ν. Ν.
Τα δεκατρία μου περνούσαν. Βοσκούσα πρόβατα στο χωριό. Είτε ο ήλιος έλαμπε τόσο, είτε κάπως ένιωθα εγώ; Ευχάριστα, ευχάριστα μου ήταν, σαν στου Θεού… ...
4914 - Σκέψη. Τρέχει το νερό στη γαλάζια θάλασσα
Τρέχει το νερό στη γαλάζια θάλασσα, μα πουθενά δε βγαίνει, ψάχνει ο Κοζάκος τη μοίρα του, μα δεν έχει. Πήρε ο Κοζάκος τους μακρινούς δρόμους∙ Παίζει ...
4913 - Στον Οσνοβιάνενκο
Τρίζει το πορόζι (2) το φεγγάρι βγαίνει, όπως έβγαινε και πριν… Χάθηκε η Σιτς (3,) κι εκείνος που την οδηγούσε. Δεν υπάρχει πια η Σιτς! Τα πυκνά καλάμια ...
4912 - Le thé sans les bougies – Τo τσάι δίχως τα κεριά.
Le thé sans les bougies - Τo τσάι δίχως τα κεριά.
4911 - Solo algunos colores
Contigo acariciamos el verde no es mentira, no creas. No conocíamos sus tonalidades ni los árboles ni las flores. Nadie nos dijo, antes de que tú lo ...
4911 - Μόνο μερικά χρώματα
Με σένα αγγίξαμε το πράσινο δεν είναι ψέμα, μη νομίζεις. Δεν ξέραμε τις αποχρώσεις του ούτε τα δέντρα ούτε τα λουλούδια. Κανείς πριν από σένα δεν μας ...
4911 - Лишь некоторые цвета
С тобой мы коснулись зеленого, ты не думай, это не ложь. Мы не знали его оттенков, ни деревьев, ни цветов. Никто до тебя не сказал нам, что и они ...
4910 - Το ερώτημα του Vincent
Όταν κοιτάζαμε τους πίνακές σου δεν μπορούσαμε ν’ αποφύγουμε το ερώτημά σου. Έπρεπε να ζούμε μόνο έτσι; Δίχως έργο, δίχως προσπάθεια και το κυριότερο, ...
4910 - Вопрос Винсента
Когда мы смотрели на твои картины мы не могли избежать твоего вопроса. Мы должны были жить только так? Без дела, без усилий, и, самое главное, без ...
4909 - Ένα κομμάτι σώματος
Όταν ζωγράφισες το πάθος που δεν κάλυψε την τύψη δεν ήθελες να προκαλέσεις δέος μόνο να εκπληρώσεις την ανάγκη. Ένα κομμάτι σώματος άγνωστο ήταν ο πίνακας ...
4908 - Don Quijote.
Don Quijote.
4907 - Jeune génocidé.
Jeune génocidé.
4906 - Arménité blessée.
Arménité blessée.
4905 - Το τοπίο μέσα σ’ ένα δέντρο
Πόσο χρόνο αφιερώνουμε μπροστά σ' ένα δέντρο; Πόσες φορές το χαϊδεύουμε; Κι όμως είναι όρθιο και δεν κάνει κακό σε κανένα. Αρκείται σε λίγη έκταση μέσα ...
4905 - Sur le paysage dans un arbre
Combien de temps passons-nous devant un arbre ? Combien de fois le caressons-nous assez ? Il est pourtant droit et ne fait de mal à personne. Il se contente ...
4904 - Στο νυχτερινό δωμάτιο
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Μιλούσαμε στο κοινωνικό κενό για ν’ αναγνωρίσουμε χωρίς φανάρι έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να ξέρει τις αγωνίες ...
4904 - Dans la salle nocturne
Nous parlions dans le vide social pour repérer sans lanterne un homme qui pourra saisir les affres de l’existence. Non pas celles d’un individu compromis ...
4903 - Noir d’ivoire.
Noir d'ivoire.
4902 - Voyageur endormi.
Voyageur endormi.
4901 - La multiplicité du vert
Dans le sombre du phtalo rechercher la clarté semblait non-sens comme si l’émeraude cachait la turquoise ou la terre, le pin, et pourtant depuis la toile ...
4901 - Η ποικιλία του πράσινου
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Στο σκοτεινό του phtalo ν’ αναζητά τη διαύγεια έμοιαζε παραλογισμός λες και το σμαραγδί έκρυβε το τυρκουάζ ή ...
4900 - Les arbres de Vincent
Les arbres de Vincent savaient qu’il les aimait comme s’il était des leurs. Vincent ne leur provoquait aucune blessure, il évitait le couteau et son pinceau ...
4900 - Τα δένδρα του Vincent
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Τα δέντρα του Vincent ήξεραν ότι τ’ αγαπούσε σαν να ’ταν δικός τους. Ο Vincent δεν τα πλήγωνε, απέφευγε το μαχαίρι ...
4899 - Vincent et Théo.
Vincent et Théo.
4898 - Jour de mistral.
Jour de mistral.
4897 - L’étang de Thau.
L'étang de Thau.
4896 - Paysage dans un arbre.
Paysage dans un arbre.
4895 - Horizons humains.
Horizons humains.
4894 - Écriture dans le temps
Dans cette lettre, il y avait peu de choses c’est vrai. L’espace nous avait laissé peu de place. Néanmoins le temps avait sauvé l’essentiel : trois feuilles, ...
4894 - Συγγραφή μέσα στον χρόνο
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Σ’ εκείνη την επιστολή, υπήρχαν λίγα πράγματα είν’ η αλήθεια. To διάστημα μάς είχε αφήσει λίγο χώρο. Ο χρόνος ...
4893 - Lettre à Vincent.
Lettre à Vincent.
4892 - Dans le musée des tableaux
Trois faces avaient suffi pour écrire le deux-pièces d’un monologue perdu. Dans le musée des tableaux quelques hommes tentaient de soulever le poids de ...
4892 - Στο μουσείο με τους πίνακες
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου Τρεις φάσεις ήταν αρκετές για να γράψεις τις δύο πράξεις ενός χαμένου μονολόγου. Στο μουσείο με τους πίνακες ...
4891 - Au bout du rouleau
Tout le monde regardait le châssis, les clous, la toile sans se rendre nullement compte que tu étais au bout du rouleau. Il te fallait dessiner l’essentiel ...
4890 - Sur les toits de l’humanité
Sur les toits de l’humanité tu avais posé ta couleur comme pour les épargner de l’orage imminent. L’absinthe était finie depuis longtemps déjà aussi ...
4889 - Sortie vers la mort
Tu n’avais pas prêté toute l’attention nécessaire à la réalisation de l’odieux crime. Un simple syndrome devenu maladie avait jeté sur toi l’opprobre sociale. ...
