N. LYGEROS PhD

Επέστρεψε στις σελίδες που έγραφε με το βλέμμα καρφωμένο πάνω στη βιβλιοθήκη σαν να ήξερε ότι εκεί θα βρισκόταν στο μέλλον το χρυσό τετράδιο, όταν θα είχε ολοκληρώσει την αποστολή του εντός του έργου...

Εξέτασε από όλες τις πλευρές το κρυστάλλινο κύπελλο με τα όμορφα πουλιά που είχαν αποκτήσει μεγαλύτερη αξία χάρη στην πράξη της υπέρβασης. Όταν το τοποθέτησε πάνω στο ράφι στη θέση του...

Όλες οι σκέψεις του είχαν καταλήξει στο ίδιο σημείο σαν ένα στρατηγικό μείγμα που τον έφερνε όλο και πιο  κοντά σε αυτό το σπάνιο μαζί...

Στο μυαλό του οι φυσαλίδες του κρυστάλλου του υπενθύμισαν την απόλαυση της μικρής θάλασσας κάτω από το φως του ήλιου. Η απόλυτη ...

Είχε έρθει η αλλαγή φάσης κι έπρεπε να βρει μια νέα κλίμακα για να υποστηρίζει την ταχύτητα του ρυθμού κι αυτή ήταν πιο τολμηρή ...

Ήθελε να μην ξεχάσει το μυστικό της κάβας, γιατί εκεί είχε ζήσει με το πνεύμα των αιώνων που είχαν κατεβεί πάνω του χάρη στα δάκτυλα που είχαν γεννηθεί στον Νέο Κόσμο...

Το μαύρο φως άρχισε να απλώνεται πάνω στο λευκό του τετραδίου για να ενωθεί με τον υγρό κρύσταλλο. Λειτουργούσε σαν τον πρώτο άνθρωπο που είχε περιγράψει...

Η γλώσσα των ποιημάτων έμοιαζε με υγρό κρύσταλλο και με αυτή την έννοια είχε μία συνάφεια με τα βιβλία της βιβλιοθήκης. Αλλά ποιος μπορούσε να φανταστεί και τη ζωντάνια του αν δεν τον είχε...

Το φως της ημέρας άλλαξε σαν να ετοιμαζόταν για μία νέα αποστολή, κρυφή και αυτή. Τα ποιήματα του Verlaine είχαν μία βαθύτητα που προετοίμαζε την άλλη... την άβυσσο της σκέψης του Camus...

Στο σαλόνι το μαντολίνο ήταν ασταμάτητο και οι δακτυλισμοί γέμιζαν όλο τον χώρο για να ζήσει ο ήχος και ξεχειλίσει η ομορφιά της παρτιτούρας του Mozart. Ξαφνικά σταμάτησε...