562 - Η συμπόνια του Προμηθέα
Προμηθέας : Δεν είσαι πια μόνος ! Χείρωνας : Μα είμαι πια πόνος... Προμηθέας : Νιώθω ότι νιώθεις... Χείρωνας : Το βάρος της ζωής είναι αβάσταχτο. Προμηθέας ...
N. LYGEROS PhD
Opus
562 - Prometheus Mitgefühl
Prometheus : Du bist nicht mehr allein ...
562 - La compassione di Prometeo
Prometeo: Non sei più solo ...
562 - La compassion de Prométhée
Prométhée Tu n'es plus seul désormais ! Chiron Mais je ne suis plus que douleur... Prométhée Je ressens ce que tu ressens... Chiron Le poids ...
561 - Il grido del silenzio
Prometeo: Ho sentito il grido ...
561 - Le cri du silence
J'ai entendu le cri du silence. J'ai senti la blessure de l'aube. J'ai touché le feu du rêve. Et j'ai bu la lumière de la vision. L'immortalité ...
561 - Η κραυγή της σιωπής
Προμηθέας : Aκουσα την κραυγή της σιωπής. Ένιωσα την πληγή της χαραυγής. Aγγιξα της φωτιάς το όνειρο. Πεθαίνει η αθανασία και μαρτυρεί ...
561 - Der Schrei des Schweigens
Prometheus: Ich hörte den Schrei ...
560 - L’inizio della fine
Oceanine : Quando partirai ...
560 - Le commencement de la fin
Océanides Quand vas-tu partir ? Prométhée Hier ! Océanides Comment est-ce possible ? Prométhée Ce n'est pas possible ! Océanides Qui ...
560 - Η αρχή του τέλους
Ωκεανίδες : Πότε θα φύγεις ; Προμηθέας : Χθες ! Ωκεανίδες : Πώς είναι δυνατόν ; Προμηθέας : Δεν είναι δυνατόν ! Ωκεανίδες : Ποιος σ'έχει ανάγκη ; ...
560 - Der Anfang des Ende
Ozeaniden : Wann wirst du gehen ...
559 - Création d’océan
Tant que meurent les vagues l'océan vit. Cependant la mer n'a pas oublié. Tant que meurent les nuages l'éclair vit. Cependant la tempête ...
559 - Δημιουργία ωκεανού
Ωκεανίδες : Όσο πεθαίνουν τα κύματα ζει ο ωκεανός. Όμως η θάλασσα δεν ξέχασε. Όσο πεθαίνουν τα σύννεφα ζει ο κεραυνός. Όμως η θύελλα ...
559 - Schaffen des Ozeans
Ozeaniden : Solange die Wellen sterben lebt der Ozean ...
559 - Creazione dell’oceano
Oceanine: Finché muoiono ...
558 - Sur l’influence de la pensée sur la pensée
Autant il est aisé de percevoir l'impact d'une invention même relativement modeste sur l'ensemble du l'humanité, autant celui d'une pensée n'est perceptible ...
557 - Το ευρωπαϊκό ύφος του ελληνισμού
Χρόνια τώρα ο ελληνισμός ζει με φοβίες. Τα βάσανα της ζωής, οι πληγές και τα δεινά της μοίρας λάβωσαν και τους πιο δυνατούς. Άλλοι ξέχασαν το παρελθόν ...
556 - Der letzte Lehrer des Lebens
Göttin : Was hast du, Vater? (Zeit) weinst du ...
556 - L’ultimo maestro di vita
Dea: Che cosa hai, padre? (Tempo) Piangi ...
556 - Le dernier maître de la vie
Théa Qu'as-tu, père ? Un temps. Tu pleures ? Chiron L'immortalité me blesse... Théa L'immortalité ? Chiron Tous mes disciples meurent mais moi... ...
556 - Ο τελευταίος δάσκαλος της ζωής
Θεά : Τι έχεις, πατέρα ; (Χρόνος) Κλαις ; Χείρωνας : Με πληγώνει η αθανασία... Θεά : Η αθανασία ; Χείρωνας : Όλοι οι μαθητές μου πεθαίνουν μα εγώ... ...
555 - Les limites de la sagesse
Ce qu'il n'a lu il l'a écrit. Ce qu'il n'a écrit s'est éteint Et ce qui ne s'est éteint est mort. Je sais mais je ne crée pas le lendemain ...
555 - Τα όρια της σοφίας
Χείρωνας : Ότι δε διάβασε έγραψε. Ότι δεν έγραψε έσβησε. Κι ότι δεν έσβησε πέθανε. Ξέρω μα δε δημιουργώ το αύριο υπάρχει ήδη μέσα στο ...
555 - Die Grenzen der Weisheit
Chiron: Was nicht gelesen wurde steht geschrieben ...
555 - I limiti della saggezza
Chirone: Ciò che non lesse ...
554 - Perché?
Dea: Perché gli hai insegnato a vivere ...
554 - Warum
Göttin: Warum hast du ihm das Leben beigebracht ...
554 - Pourquoi ?
Pourquoi lui as-tu appris à vivre si c'était pour mourir ? Pourquoi lui as-tu donné une âme si c'était pour la perdre ? Pourquoi l'as-tu blessé, ...
554 - Γιατί;
Θεά : Γιατί του έμαθες να ζει αν ήταν να πεθάνει; Γιατί του έδωσες ψυχή αν ήταν να τη χάσει; Γιατί τον πλήγωσες κι εσύ δεν έφταναν οι άλλοι; ...
553 - Human rights and the art of war
In collective unconscious, chess game represents the intelligence game par excellence. Whereas psychometric studies showed that the results for this game, ...
553 - Les droits de l’homme et l’art de la guerre
Si nous voulons vraiment défendre les droits de l'homme, nous devons être conscients et ce, avec une sagesse impitoyable et sans espoir que la guerre est ...
552 - Ο απόδημος ελληνισμός και η Κύπρος μας
Όταν έγινε η βίαιη εισβολή του 1974, δεν λαβώθηκε μόνο η γη μας αλλά και οι άνθρωποί μας. Έτσι γεννήθηκαν στη μνήμη μας οι λέξεις: αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι ...
551 - Le recours de la mère
Mère, comment as-tu supporté ce feu, comment as-tu supporté l'exil ? J'ai vécu des années mort dans les prisons de l'été blessé. Et si je vis ...
551 - Η προσφυγή της μάνας
Μάνα μου, πως άντεξες εκείνη τη φωτιά, πως άντεξες την προσφυγιά; Έζησα χρόνια πεθαμένος στις φυλακες του λαβωμένου καλοκαιριού. Κι αν ζω ακόμα ...
550 - Des contraintes du livret à l’essence de l’opéra
A notre époque, l'écriture d'un livret d'opéra peut sembler quelque peu inopportune. Seulement ce serait sans compter son influence indirecte via les comédies ...
549 - L’ouverture de la blessure
Chiron Les tourments de la blessure tu n'as vécus. Myrmidons Terre de justice ! Théa Les pleurs de l'olivier tu n'as ouïs. Myrmidons Blessure ...
549 - Το άνοιγμα της πληγής
Χείρωνας : Τα βάσανα της σκιάς δεν έζησες. Μυρμιδόνες : Δικαιοσύνης Γη ! Θεά : Τα κλάματα της ελιάς δεν άκουσες. Μυρμιδόνες : Ρωμιοσύνης Πληγή ...
549 - Das Öffnen der Wunde
Chiron : Du hast nicht die Leiden des Schattens ...
549 - L’apertura della ferita
Chirone: Le sofferenze dell'ombra ...
548 - L’oeuvre : de la consistance à l’unité
Bien qu'il soit difficile par nature de cerner l'unité d'une oeuvre à large spectre, il existe un moyen, c'est la consistance. En effet, lorsque les opus ...
547 - Das Ende des Anfangs
Myrmidones : Wir sind bereit, Achilles ...
547 - La fin du commencement
MyrmidonsNous sommes prêts, Achille. AchilleNotre futur sera rude. MyrmidonsIl suffit que nous le partagions. AchilleLe partage de notre ...
547 - Το τέλος της αρχής
Μυρμιδόνες : Είμαστε έτοιμοι, Αχιλλέα. Αχιλλέας : Το μέλλον μας θα είναι σκληρό. Μυρμιδόνες : Αρκεί να το μοιραστούμε. Αχιλλέας : Η μοιρασιά της μοίρας ...
547 - La fine dell’inizio
Mirmidoni: Siamo pronti, Achille ...
546 - Le monde de la solitude
Chiron Qu'as-tu, ma fille ? Théa Je n'ai rien, père... Un temps. Je n'ai plus rien. Chiron As-tu parlé avec lui ? Théa Je suis morte avec lui ...
546 - Il mondo della solitudine
Chirone: Cosa hai, figlia mia ...
546 - Ο κόσμος της μοναξιάς
Χείρωνας : Τι έχεις, κόρη μου ; Θεά : Δεν έχω τίποτα, πατέρα... (Χρόνος) Δεν έχω τίποτα πια. Χείρωνας : Μίλησες μαζί του ; Θεά : Πέθανα μαζί του ! ...
546 - Die Welt der Einsamkeit
Chiron: Was hast du, meine Tochter ...
545 - Prima
Achille:
Senza mirto, privata la fine ...