5920 - Η αμηχανία του πρώτου ανθρώπου
Μπρος στην κλιμάκωση των μαχών και στη μιζέρια των ατόμων η αμηχανία του πρώτου ανθρώπου δεν μπορούσε να είναι παράλογη. Του χρειαζόταν θάρρος όχι για ...
N. LYGEROS PhD
Opus
5919 - Το βλέμμα του πρώτου ανθρώπου
Δεν ήταν λυπημένος Ή μάλλον όχι ακριβώς. Δεν ήταν δυστυχισμένος Ή μόνον από παρεξήγηση. Δεν ήταν παράλογος που σκεφτόταν πως ήταν ελεύθερος. Μόνο που πώς ...
5919 - Le regard du premier homme
Il n’était pas triste ou plutôt pas vraiment. Il n’était pas malheureux ou seulement par malentendu. Il n’était pas absurde de penser qu’il était libre. ...
5918 - Le massacre et l’apôtre
Nul n’aurait pu prétendre que son nom serait associé à l’un des plus sanglants massacres de toute l’histoire humaine. Mais le pire c’est la raison de ...
5918 - Η σφαγή κι ο απόστολος
Ουδείς θα μπορούσε να ισχυριστεί πως τ’ όνομά του θα είχε συνδεθεί με μία από τις πιο αιματηρές σφαγές ολόκληρης της ιστορίας του ανθρώπου. Μα το χειρότερο ...
5917 - La pierre et l’apôtre
Par trois fois la pierre n’oublia pas le maître malgré la défaillance du disciple des clefs. Fallait-il changer ou penser autrement la notion de croyance ...
5917 - Η πέτρα κι ο απόστολος
Τρεις φορές η πέτρα δεν ξέχασε τον δάσκαλο παρά την πτώση του μαθητή των κλειδιών. Όφειλε ν’ αλλάξει ή να σκέφτεται αλλιώς την έννοια της πίστης έναντι ...
5916 - L’apôtre du beau
Pourquoi donc l’apôtre devait-il être absolument laid ? Il n’y avait rien de nécessaire à cela car la parole était autre. Il était près de lui, du maître ...
5916 - Ο απόστολος του όμορφου
Γιατί λοιπόν ο απόστολος έπρεπε να είναι απολύτως άσχημος; Δεν υπήρχε τίποτε αναγκαίο σ’ αυτό διότι ο λόγος ήταν διαφορετικός. Ήταν κοντά του, στον δάσκαλο ...
5915 - La beauté du laid
C’était vrai qu’il était laid seulement il n’avait pas hésité à poser pour le maître. Il avait choisi son profil non par maniérisme mais pour exister ...
5915 - Η ομορφιά της ασχήμιας
Ήταν αλήθεια πως ήταν άσχημος μόνο που δεν είχε διστάσει να ποζάρει για τον δάσκαλο. Είχε επιλέξει το προφίλ του όχι από μανιερισμό μα για να υπάρξει εν ...
5914 - Το αφιχθέν από το παρελθόν βλέμμα
Είχε διασχίσει τους αιώνες για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη όχι της κοινωνίας μα της ανθρωπότητας μέσα σ’ έναν κόσμο μοναχό στους κόλπους του μηδενός. Δίχως ...
5914 - Le regard venu du passé
Il avait traversé les siècles pour affirmer l’existence non pas de la société mais de l’humanité dans un monde ...
5913 - Tendresse de femme
Dans le marbre blanc, la tendresse de femme était perceptible malgré l’éternité. Elle était parée de la sensibilité d’un modèle patient devant la main ...
5913 - Γυναικεία τρυφερότητα
Στο λευκό μάρμαρο, η γυναικεία τρυφερότητα ήταν φανερή παρά την αιωνιότητα. Ήταν ενδεδυμένη με την ευαισθησία ενός μοντέλου υπομονετικού μπροστά στο ...
5912 - L’étude des visages
Grâce à l’étude des visages il est possible de déceler le trait essentiel qui dirige l’ensemble de la structure humaine sans pour autant vouloir assujettir ...
5912 - Η μελέτη των προσώπων
Χάρη στη μελέτη των προσώπων μπορεί να αποκαλυφθεί το ουσιώδες χαρακτηριστικό που διέπει το σύνολο της ανθρώπινης δομής δίχως διόλου να θέλουμε να υποτάξουμε ...
5911 - Quelques traits pour un visage
Quelques traits pour un visage, c’est la mémoire noire sur un papier blanc afin de ne pas oublier l’essentiel d’un humain d’une autre époque sauvé par ...
5911 - Μερικές γραμμές για ένα πρόσωπο
Μερικές γραμμές για ένα πρόσωπο, είν’ η μαύρη μνήμη πάνω σ’ ένα λευκό χαρτί για να μη ξεχάσουμε την ουσία ενός ανθρώπινου μιας εποχής άλλης διασωσμένου ...
5910 - Etude d’un enfant nu de Leonardo da Vinci.
Etude d'un enfant nu de Leonardo da Vinci.
5909 - Etude pour Pierre de Leonardo da Vinci.
Etude pour Pierre de Leonardo da Vinci.
5908 - Albert Camus, le pied-noir.
Albert Camus, le pied-noir.
5907 - Albert Camus, résistant.
Albert Camus, résistant.
5906 - Albert Camus, le premier homme.
Albert Camus, le premier homme.
5905 - Etude pour Barthélémy de Leonardo da Vinci.
Etude pour Barthélémy de Leonardo da Vinci.
5904 - Etude de Philippe de Leonardo da Vinci.
Etude de Philippe de Leonardo da Vinci.
5903 - Etude de caractère de Leonardo da Vinci.
Etude de caractère de Leonardo da Vinci.
5902 - Fragment d’humanité de Leonardo da Vinci.
Fragment d'humanité de Leonardo da Vinci.
5901 - Hommage à Houdon.
Hommage à Houdon.
5900 - L’esprit terrible de Vincent
« C’est tout de même une drôle de ville que Paris, où il faut vivre en crevant, et où tant qu’on n’est pas à moitié mort, on ne peut rien y foutre et ...
5900 - Το τρομερό πνεύμα του Vincent
«Είναι ωστόσο μια παράξενη πόλη το Παρίσι, όπου πρέπει να ζει κανείς εξοντωτικά, κι όπου όταν δεν είσαι μισοπεθαμένος δεν μπορείς να κάνεις τίποτα εκεί! ...
5899 - La vérité de Vincent
« Il faut bien savoir que, si j’en abstrais la nourriture et le logement, tout le reste de mon argent s’en va encore dans les toiles. »Rien d’autre n’est ...
5899 - Η αλήθεια του Vincent
«Πρέπει λοιπόν να ξέρεις πως, αν αφαιρέσω τη διατροφή και τη διαμονή, όλα τ’ άλλα χρήματά μου πηγαίνουν πάλι στα καναβάτσα.»Τίποτ’ άλλο δεν είναι πιο αληθινό ...
5898 - La bruyère pierreuse de Vincent
« Hier j’étais au soleil couchant dans une bruyère pierreuse où croissent des chênes très petits et tordus, dans le fond une ruine sur la colline, et ...
5898 - Οι πετρώδεις χερσότοποι του Vincent
«Χθες είχα ξαπλώσει στον ήλιο σ’ έναν πετρώδη χερσότοπο όπου βλασταίνουν βελανιδιές μικρούλες και στραβές, στο βάθος ένα ερείπιο πάνω στον λόφο, και μες ...
5897 - Réflexions sur la quantité
« Certainement que les Ricard et pas les Leonard de Vinci non plus ne sont pas moins beaux, parce qu’il y en a peu, d’autre part les Monticelli, les ...
5897 - Σκέψεις περί της ποσότητας
«Βεβαίως και οι Ricard καθώς και οι Leonardo da Vinci δεν είναι διόλου λιγότερο όμορφοι, επειδή υπάρχουν λίγοι απ’ αυτούς, από την άλλη οι Monticelli, ...
5896 - Le train et la mort de Vincent
« Si nous prenons le train pour nous rendre à Tarascon ou à Rouen, nous prenons la mort pour aller dans une étoile. »À travers le songe d’une mort ...
5896 - Το τραίνο και ο θάνατος του Vincent
«Eάν πάρουμε το τραίνο για να μας μεταφέρει την Tarascon ή στη Rouen, παίρνουμε τον θάνατο για να πάμε σ’ έν’ αστέρι.»Μέσ’ από τ’ όνειρο ενός θερινού θανάτου ...
5895 - Les étoiles de Vincent
« Dans la vie du peintre peut-être la mort n’est pas ce qu’il y aurait de plus difficile. »Voilà tout est dit en quelques mots sans parler ...
5895 - Τ’ αστέρια του Vincent
«Μες τη ζωή του ζωγράφου ίσως ο θάνατος να μην είναι το πιο δύσκολο.»Ιδού, όλα ελέχθησαν σε λίγες λέξεις δίχως να μιλά απαραίτητα για τον πόνο.«Εγώ ...
5894 - Les chaises et la fresque
Les chaises des poètes étaient vides comme si elles attendaient les enfants qui auraient dû s’arracher de la fresque où ils avaient été peints, avec ...
5894 - Οι καρέκλες και η νωπογραφία
Οι καρέκλες των ποιητών ήταν κενές λες και περίμεναν τα παιδιά που θα έπρεπε να εκριζωθούν απ’ τη νωπογραφία όπου ήταν ζωγραφισμένα, με τις μανάδες τους. ...
5893 - Η συνείδηση του Vincent
«Οι ζωγράφοι – για να μιλήσουμε μόνο γι’ αυτούς – όντας νεκροί και θαμμένοι, μιλούν σε μια επόμενη γενιά ή σε πολλές επόμενες γενιές με το έργο τους.»Πώς ...
5893 - La conscience de Vincent
« Les peintres – pour ne parler d’eux – étant morts et enterrés, parlent à une génération suivante ou à plusieurs générations suivantes par leurs œuvres. »Comment ...
5892 - Le paradoxe de la localité
Qui aurait pu prétendre savoir résoudre le paradoxe d’Einstein – Podolski – Rosen sans connaître les irrégularités de Bell ? Toute question épistémologique ...
5892 - Το παράδοξο του τόπου
Ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ειδημοσύνη στην επίλυση του παραδόξου από τους Einstein – Podolski – Rosen δίχως να γνωρίζουν τις αντικανονικότητες του ...
5891 - La voie paradoxale
Et si la voie était paradoxale qui pourrait l’emprunter ? Le bon ou le mauvais, le vrai ou le faux ? À moins qu’il ne faille l’intelligence pour résoudre ...
5891 - Η παράδοξη οδός
Κι αν η οδός είναι παράδοξη ποιος θα μπορούσε να τη δανειστεί; To καλό ή το κακό, η αλήθεια ή το ψέμα; Μήπως χρειάζεται η νοημοσύνη για να λύσει το αίνιγμα ...
5890 - Le temps des paradoxes
Pour évoluer dans la pensée le temps des paradoxes est nécessaire car c’est avec le raisonnement sournois que tu pourras discerner le vrai des sophismes ...
