N. LYGEROS PhD

Opus

4550 - Καινοτόμα σχήματα

Σκηνή Ε'   Χαρά Μήπως ξέρετε πού μπορώ να βρω τη μελέτη του Καραθεοδωρή για το τηλεσκόπιο του Schmidt; Αναγνώστης Βέβαια. Ελάτε να σας δείξω. Τη ...

4549 - Σημεία και τέρατα

Σκηνή Δ'   Χάρης Έλα, Αλέκο, πέρασε. Αλέκος Ελπίζω να μην άργησα. Χάρης Η Αλεξία σε περιμένει χιλιάδες χρόνια. Αλέκος ...

4548 - De machatis tractoriis

Σκηνή Γ’   Αλεξία Δεν ήρθαν οι άλλοι; Χάρης Όχι ακόμα! Αλεξία Ας αρχίσουμε, λοιπόν, με το κείμενο του αρχιτέκτονα. Χάρης Βρήκες την πηγή; Αλεξία ...

4547 - Ο άνθρωπος του Βιτρούβιου

Σκηνή Β’   Χαρά Τι σου είπε ο Χάρης; Αλέκος Ότι  πρόκειται για ένα πείραμα. Χαρά Πείραμα του Αρχιμήδη; Αλέκος Αυτό μου είπε μόνο. Χαρά Και ...

4546 - Η δύναμη του αδυνάτου

Σκηνή Α’   Αλεξία Δεν είναι δυνατόν! Χάρης Τι πράγμα; Αλεξία Να έχει κάνει λάθος! Χάρης Ποιος; Αλεξία  Ο  Αριστοτέλης! Χρόνος. Δεν είναι ...

4545 - Η παράξενη πινακοθήκη

Εκείνο το βράδυ του χειμώνα, η ανθρωπιά άνοιξε το μουσείο για να ζήσουν και πάλι οι πίνακες. Είχαν γεννηθεί στη Γαλλία πριν από δεκαετίες αλλά δεν είχαν ...

4545 - Странная галерея

В тот зимний вечер человечность открыло музей, чтобы картины снова ожили. Они родились во Франции десятилетия назад однако не потеряли свой ...

4544 - When the impossible became possible

Everyone believed in the impossible because it was the easiest the infallible had said it. But Archimedes believed only in Humanity and intelligence. ...

4544 - Όταν το αδύνατο έγινε δυνατό

Όλοι πίστευαν στο αδύνατο διότι ήταν το πιο εύκολο το είχε πει ο αλάνθαστος. Μόνο που ο Αρχιμήδης πίστευε στην ανθρωπότητα και στη νοημοσύνη μόνο. Έτσι ...

4543 - Το καβαλέτο πάνω στο τραπέζι

Σύμπλεγμα ξύλου περίμενε λεπτά πινέλα να σηκώσουν εκατό ελέφαντες πάνω σ’ ένα στάχυ και να δει τις τίγρεις να πηδούν έξω από τον πίνακα του πόθου. Το ...

4543 - Le chevalet sur la table

Le complexe de bois attendait que de fins pinceaux soulèvent cent éléphants sur un épi pour voir les tigres sauter hors de la toile du désir. ...

4542 - «Der Tod und das Mädchen»

Mit den Tränen der Lüge, die Feigheit des Einzelnen und die Gleichgültigkeit der Gesellschaft Fiel Gianniskopf noch einmal Er weiß noch nicht für ...

4542 - «Der Tod und das Mädchen»

Avec les larmes du mensonge, la couardise de l’individu et l’indifférence de la société est tombée à nouveau la tête de Jean. Il ne connaît pas ...

4542 - «Der Tod und das Mädchen»

Με τα δάκρυα του ψέματος, τη δειλία του ατόμου και την αδιαφορία της κοινωνίας έπεσε και πάλι το κεφάλι του Γιάννη. Δεν ξέρει ακόμα για τη χαρά του ...

4541 - Το ίντιγκο της Αρμενίας

Ποια σημασία να δώσουμε στο ίντιγκο της Αρμενίας; Πρέπει να το δούμε ως εθνικό σύμβολο; Ως λογοτεχνικό αίνιγμα; Ή μήπως ο στόχος είναι ακόμα βαθύτερος; ...

4541 - Sur l’indigo d’Arménie

Quel sens donner à l’indigo d’Arménie ? Doit-on y trouver un symbole national ? Une énigme littéraire ? À moins que l’objectif ne soit plus profond encore. ...

4540 - « Triste, mais en tout temps joyeux »

Comment aurais-tu pu ne pas être sensible à l’humilité franciscaine ? Il faut dire que Paul était si tendre même avec les Corinthiens. Alors comment ...

4539 - L’exception linguistique

Qui savait que tu traduisais la Bible en anglais, français et allemand ? Qui était capable de voir dans l’image la sainteté de l’écriture d’antan ...

4539 - Η γλωσσική εξαίρεση

Ποιος ήξερε ότι μετέφραζες τη Βίβλο στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά; Ποιος είχε την ικανότητα να δει στην εικόνα την αγιοσύνη της γραφής του παρελθόντος; ...

4538 - Œuvres humaines

Nous ne savions pas si elles étaient importantes cependant chacun donnait du sien pour qu’elles deviennent des œuvres humaines. Qui la toile, qui ...

4538 - Ανθρώπινα έργα

Δεν ξέραμε αν ήταν σημαντικά όμως ο καθένας έδινε τον εαυτό του για να γίνουν τα ανθρώπινα έργα. Ο ένας το τελάρο, ο άλλος τα χρώματα ένας άλλος ακόμα ...

4537 - Τουλάχιστον να σε καταλαβαίνει

«Τουλάχιστον να σε καταλαβαίνει μια ψυχή πού και πού.» Ο Heinrich von Kleist είχε αγγίξει την ουσία της φρίκης του Vincent. Δεν υπήρχε παρά μόνο ο ...

4537 - Être au moins compris

« Être au moins compris par une âme de temps en temps. » Heinrich von Kleist avait touché l’essence des affres de Vincent. Il n’y avait donc ...

4536 - Désormais je n’ai plus rien

« Désormais je n’ai plus rien, et suis misérable et repoussé par bonté, et aime ma misère, et frissonne devant ce qui représente pour moi le summum. ...

4536 - Δεν έχω τίποτα πια

«Δεν έχω τίποτα πια, κι είμαι άθλιος κι αποκρουστικός από καλοσύνη, κι αγαπώ την αθλιότητά μου, κι απεχθάνομαι ό,τι μου παριστάνει το ύψιστο.» Ο Clemens ...

4529 - La question crétoise

- Le siècle d’or de la Crète est donc si important dans l’histoire européenne ? - Peut-être pas en histoire, mais en art cela est certain. - Pourquoi ...

4529 - Κρητικό ερώτημα

- Ο χρυσός αιώνας της Κρήτης είναι λοιπόν τόσο σημαντικός στην ιστορία της Ευρώπης; - Ίσως όχι στην ιστορία, αλλά η τέχνη είναι βέβαιο. - Γιατί τέτοια ...

4528 - Mais je n’ai pas compris

- Mais je n’ai pas compris le comique de l’affaire ! - Cela n’a pas d’importance. - Qu’est-ce qui a de l’importance alors ? - Son caractère tragique. ...

4528 - Μα δεν κατάλαβα

- Μα δεν κατάλαβα το κωμικό της υπόθεσης! - Δεν έχει σημασία. - Τι έχει σημασία τότε; - Η τραγικότητά της. - Μα δεν ήταν ασήμαντο; - Ήταν! - Και τότε ποιο ...

4527 - Chaque homme et un livre

Qui lit les autres ? Ne regarde pas seulement les policiers parce qu’ils ne vivent pas après la fin. Donne de l’importance aux essais car ils ont ...

4527 - Κάθε άνθρωπος κι ένα βιβλίο

Ποιος διαβάζει τους άλλους; Μην κοιτάς μόνο τα αστυνομικά γιατί δεν ζουν μετά το τέλος. Δίνε σημασία στα δοκίμια γιατί κάτι έχουν να πουν. Μην σε μπερδεύει ...

4526 - Φαγητό δίχως πιάτο

Παλιά ψάχναμε πιάτα για να φάμε ακόμα κι αν τα έσπαζαν μερικοί. Τώρα τρώμε δίχως πιάτο για να προφτάσουμε το θάνατο. Τρώμε γρήγορα μόνοι μας για να προλάβουμε ...

4526 - Repas sans assiette

Dans le temps nous cherchions des assiettes pour manger même si certains les cassaient. Maintenant nous mangeons sans assiette pour rattraper la ...

4525 - Tu te souviens des hirondelles

Te souviens-tu des hirondelles de l’obscure prison ? Elles étaient comme des papillons au printemps de l’immortalité. Personne ne prêta attention ...

4525 - Θυμάσαι τα χελιδόνια

Θυμάσαι τα χελιδόνια της σκοτεινής φυλακής; Ήταν σαν τις πεταλούδες στην άνοιξη της αθανασίας. Κανείς δεν πρόσεχε την ελπίδα τους γιατί δεν έβλεπε τη ...

4524 - Le sabre et le luth

Quand le luth se brisa tu pris le sabre. Tu ne voyais pas les soldats et tu chassas l’obscurité. Ton ami à tes côtés regardait l’éclair. Muet ...

4524 - Το σπαθί και το λαγούτο

Όταν έσπασε το λαγούτο, έπιασες το σπαθί. Δεν έβλεπες τους στρατιώτες κι έδιωξες το σκοτάδι. Ο φίλος σου στο πλευρό σου, κοίταξε τη λάμψη. Αμίλητος κι ...

4523 - Les planches du théâtre

Certaines œuvres ne pouvaient vivre sans les planches grinçantes du théâtre. Elles avaient besoin de sueur et de sang pour toucher l’indifférence ...

4522 - Parfums d’amour

Nous nous procurions des parfums pour les porter sans les sentir comme si l’essence remplaçait le sens de l’existence humaine. Les parfums d’amour ...

4521 - Éclats d’humanité

-Toujours ce même regard … -Malgré la différence des portraits. -Toujours les mêmes pinceaux. -Malgré la diversité des couleurs. -Alors que devons-nous ...

4520 - Les portraits du musée Fabre

Les huiles sur bois bien plus précieuses que l’essentiel attendaient depuis des siècles l’éclat du regard d’un visiteur inconnu, étranger ou curieux. ...

4519 - Et si l’enfer durait plus d’une saison

Combien de bourgeois avaient lu en souriant une saison en enfer sans réaliser qu’ils vivaient dans cette description depuis la déchirure de la matrice? ...

4518 - Οι ναοί της ιδιοφυΐας

Ο Clézio ορθά είχε μιλήσει περί των ναών της κατανάλωσης όπου χάνονταν χιλιάδες πιστοί. Αλλά τίποτα περί των βιβλιοθηκών του χρόνου. Κι όμως ήταν ...

4518 - Les temples du génie

Le Clézio avait habilement parlé des temples de la consommation où se perdaient des milliers de fidèles. Mais rien sur les bibliothèques du temps. ...