4763 - Vue aérienne
La règle de vingt brasses n’était utile qu’à une seule chose. Dans l’atelier les disciples s’interrogeaient mais personne ne trouvait la solution. Quelle ...
N. LYGEROS PhD
Opus
4762 - Συνάντηση στον παράδεισο
- Δεν είχατε πει ότι θα γράφατε περισσότερα; - Βεβαίως! - Μα τότε, τι περιμένετε ακριβώς; - Την κατάλληλη στιγμή! - Και πότε θα γίνει αυτή; - Μάλλον ...
4761 - Το δερμάτινο χαρτί
Πάνω στο δερμάτινο χαρτί ο χρόνος είχε αφήσει τα ίχνη του. Δεν ήταν πληγές από μελάνι όπως νόμιζαν οι περισσότεροι. Απλώς μια μικρή υπενθύμιση ότι κάποτε ...
4760 - Ανθρώπινα δάση
Πριν μελετήσουμε το πράσινο του Vincent ποιος έδινε σημασία στα ανθρώπινα δάση; Κι όμως εκείνα υπήρχαν από παλιά ακόμα και πριν τις κοινωνίες λες και περίμεναν. ...
4760 - Человеческие леса
Перед тем как изучить зеленый Винсента кто придавал значение человеческим лесам? Однако они существовали с давних времён еще до обществ как будто ...
4759 - Mε τη γεύση του ανέμου
Εκεί, μακριά, στον κόκκινο ουρανό ανάμεσα στα βουνά της ώχρας και πέρα από τα γαλάζια κυπαρίσσια τα σύννεφα είχαν τη γεύση του ανέμου. Ο Θεοτοκόπουλος ...
4759 - Со вкусом ветра
Там, вдали, на красном небе, между горами охры, за голубыми кипарисами облака имели вкус ветра. Теотоко́пулос ничего не сказал, он уже не хотел, ...
4758 - Το δερμάτινο βιβλίο
Ποιος μπορούσε να κάνει δώρο ένα δερμάτινο βιβλίο εκτός από σένα με τη μυστική πένα για να γράψει ο επόμενος δάσκαλος όχι μόνο το παρελθόν μιας απλής φωτογραφίας ...
4757 - Η τιμή της ανθρωπότητας
Κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει την τιμή της ανθρωπότητας και γι’ αυτό το λόγο για αιώνες νόμιζαν ότι δεν άξιζε τίποτα. Έτσι δημιουργήθηκε η κοινωνία ...
4756 - Το αδέξιο ταλέντο
Ποιος μπορούσε να δει ότι τόσα χρόνια κρυβόσουν; Ποιος πρόσεχε ότι ζούσες μόνο με αινίγματα; Ποιος ήθελε να θυσιάσει το χρόνο για σένα; Κανείς! Έτσι ...
4756 - Неуклюжий талант
Кто мог увидеть что столько лет ты скрывался? Кто замечал, что ты жил лишь загадками? Кто хотел пожертвовать временем ради тебя? Никто! ...
4755 - Τα μικρά αντικείμενα
Ρωτούσες γιατί δεν δίνουμε σημασία στα μικρά αντικείμενα λες και δίναμε στα άλλα. Όλος ο κόσμος σου ήταν τα χειρόγραφα, οι πίνακες κι οι παρτιτούρες των ...
4754 - Το έργο του δασκάλου
Κάθε λέξη πάνω στο χειρόγραφό σου αποκτά ένα άλλο νόημα λες και δεν υπήρχε πριν. Δεν εξετάζεις τη γλώσσα της κοινωνίας μόνο τη σκέψη της ανθρωπότητας ...
4753 - La critique est facile
Comme la critique est facile pour tous ces érudits de pacotille lorsqu’ils ouvrent tes carnets. Ils n’ont rien découvert et se contentent des miettes ...
4752 - De la continuité à la tonalité chez Leonardo da Vinci
« Les peintres routiniers distinguent dans tous les objets ombrés, arbres, prés, cheveux, barbes, fourrures, quatre valeurs pour chaque couleur représentée: ...
4751 - Мусоргский and Hartmann’s paintings
With the “ Pictures at an Exhibition” you wanted to pay tribute to your friend that had died one year ago. There was emotion in your gesture but ...
4751 - Мусоргский et les tableaux de Hartmann
Avec les tableaux d’une exposition tu avais voulu rendre hommage à ton ami décédé un an auparavant. Il y avait de l’émotion dans ton geste mais ...
4751 - Мусоргский και οι πίνακες του Hartmann
Με τις “Εικόνες από μια έκθεση” θέλησες να αποτίσεις φόρο τιμής στο φίλο σου που είχε πεθάνει ένα χρόνο πριν. Υπήρχε συγκίνηση στην κίνησή σου μα ...
4750 - Seconde étude pour tête de jeune fille de Leonardo da Vinci.
Seconde étude pour tête de jeune fille de Leonardo da Vinci.
4749 - L’ombre sur le chemin du bois bleu.
L'ombre sur le chemin du bois bleu.
4748 - Courbures désirées.
Courbures désirées.
4747 - Sur l’étrange paysage
En Artsakh, l’impensable est une réalité. Pour en prendre conscience, il suffit de contempler l’étrange paysage. Ce dernier ne se trouve pas à Stepanakert ...
4746 - Le pays de l’ocre rouge.
Le pays de l'ocre rouge.
4745 - Le pays des cyprès bleus.
Le pays des cyprès bleus.
4744 - La mort de l’émigré.
La mort de l'émigré.
4743 - Entre les murs de la mémoire
Il y avait tous ces murs vides dépourvus de sens pour nous jusqu’à ce que nous effleurions de nos mains leur mémoire. Alors nous comprîmes combien ...
4742 - Les fils de roumis
Nous étions des fils de roumis sans le savoir bien sûr. Il aura fallu que le mot devienne une insulte pour que nous en découvrions le sens véritable. ...
4741 - Γενοκτονίες και στρατηγική
Οι γενοκτονίες ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας απαιτούν μια οργάνωση για να υλοποιήσουν μια συστηματική καταστροφή, καθώς το όρισε ο Raphael Lemkin ...
4740 - Il faut appeler les crimes par leur nom
Pour les crimes contre l’humanité l’anonymat n’est plus de circonstance chacun d’entre eux doit avoir son nom. La grande tragédie, le massacre blanc la ...
4739 - La mémoire à l’affiche
Elle était bleue et jaune comme si le bleu du ciel supportait les champs de blé pour sauvegarder dans la mémoire la transcendance de l’horreur et la résistance ...
4738 - Dans le bois des couleurs
Il semblait vide mais pour un étranger seulement car les autres savaient que Vincent était passé là pour que les hommes n’oublient pas l’essence des arbres ...
4737 - Quelques éclats de couleurs
Les barbares pensaient, si l’expression avait un sens, qu’il ne restait plus rien de la vie de leurs victimes. Ils n’avaient pas prévu que quelques ...
4736 - Seuls dans un café
Ils ne disaient rien même s’ils n’attendaient plus personne. Ils étaient heureux d’être là sans vraiment savoir pourquoi. La table les supportait à peine, ...
4735 - Dans le champ magnétique
Ils étaient accrochés l’un à l’autre comme des aimants. Les amants n’étaient pas identiques dans la charge de l’émotion. Ils ne recherchaient pas l’un ...
4734 - Le violoniste sans orchestre
Il était seul, c’était vrai, avec son violon et son archet mais il pensait aux autres, à ceux que la mort avait épargnés de la barbarie et des souffrances ...
4733 - Το κόκκινο τοπίο
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου Στο λουλουδιασμένο κάμπο, πλάι στο κόκκινο χορτάρι, έστησες το καβαλέτο σου για να γράψεις τη μουσική των χρωμάτων. ...
4733 - Красный пейзаж
В поляне цветов, рядом с красной травой, ты поместил свой мольберт, чтобы написать музыку красок. Деревья возвышались к небу, но не препятствуя ...
4733 - Le paysage rouge
Dans le champ de fleurs, à côté de l’herbe rouge, tu avais placé ton chevalet pour écrire la musique des couleurs. Les arbres pointaient vers le ciel sans ...
4732 - Η μεγάλη απόφαση
Ήταν μικρή αλλά πήρε τη μεγάλη απόφαση. Το παραμύθι έληξε, θα γινόταν ιστορικός της μνήμης. Спасибо! Δεν μπορεί να ήταν εκείνος. Αυτό είπε στον εαυτό ...
4731 - Alone at the blackboard
He was not sure what he should do he didn't want to disappoint the Master. So, he tried to concentrate not to make a mistake. He wrote about Évariste. ...
4731 - Μόνος στον πίνακα
Δεν ήταν σίγουρος για το τι έπρεπε να κάνει δεν ήθελε να απογοητεύσει τον δάσκαλο. Προσπάθησε λοιπόν να συγκεντρωθεί για να μην κάνει λάθος. Έγραψε για ...
4731 - Один у доски
Он не был уверен в том, что должен был делать, он не хотел разочаровать учителя. Так, он попытался сосредоточиться, чтобы не ошибиться. Он написал ...
4730 - Η παράξενη παρέα
- Γιατί δεν πίνεις; - Δεν θέλει να ξεχάσει τίποτα. - Εσύ θα ξεχάσεις; - Δεν θυμάμαι τώρα. - Και πότε θα το κάνεις; - Όταν θα μιλήσουμε γι’ αυτόν που θέλω. ...
4729 - Η μυστική συνέχεια
Όταν έπιασε την πένα κι άρχισε να γράφει δεν είχε αποφασίσει για το θέμα. Νόμιζε ότι είχε την επιλογή. Τουλάχιστον για μερικά λεπτά. Μετά κατάλαβε ότι ...
4728 - Le choix des couleurs
- Tu as pris de la martre ? - J’ai pensé que ce serait mieux. - C’est une bonne idée. - Peinture à l’huile alors ? - Oui, un paysage. - Tu penses à quoi ...
4728 - Η επιλογή των χρωμάτων
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου - Πήρες πινέλο με τρίχα ασβού; - Σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερο. - Είναι καλή ιδέα. - Ζωγραφική με λάδι, λοιπόν; ...
4727 - Тепло кухни
Мы все одни - были вместе, чтобы вновь прожить смерть дня. У нас всё ещё были части свечей, чтобы согреться в кухне и вспомнить Гераклита и странный ...
4727 - Η ζεστασιά της κουζίνας
Ήμασταν όλοι οι μόνοι μαζί για να ζήσουμε και πάλι το θάνατο της ημέρας. Είχαμε ακόμα κομμάτια κεριά για να ζεσταθούμε στην κουζίνα και να θυμηθούμε τον ...
4726 - Το παράλογο αστείο
- Λοιπόν, θα το γράψεις αυτό το κείμενο! - Αστειεύεσαι! - Όχι, μιλώ σοβαρά. - Αν είναι δυνατόν. - Πώς κάνεις έτσι; - Γιατί αστείο ήταν; - Όχι, βέβαια! ...
4725 - Το μυστικό μελάνι
Μέσα σ’ ένα παλιό γραφείο, η μικρή είχε βρει το μυστικό μελάνι κι ήθελε να γράψει κι αυτή ένα κομμάτι χρόνου. Προσπάθησε να μαντέψει πού ήταν η πένα μα ...
